Allah dostlarından Şücaeddin Karamani hazretleri, Edirne'nin Debbağlar mahallesinde medfundur.
Mübarek bir zattır.
Kerametleri anlatılır.
İkinci Murad Han zamanında yaşamış bu güzel yörede.
Hâl sahibi bir kişiymiş.
Ve gizlermiş kendisini.
Ancak bir zaman garip bir hadise olur ve açığa çıkarır onu.
Şöyle ki;
Sultan İkinci Murad Han bir gün abdest tazeleyecektir.
Çıkar avluya.
Ancak ayağı kayar birden.
Tam düşecektir ki biri peydah olur.
Ve yapışır elinden.
Düşmekten kurtulur.
İyi de kim tutmuştur onu?
Bakınır etrafa, göremez kimseyi.
Çağırır Edirne'nin bütün sâlih kimselerini.
Tek tek bakar…
Ama göremez aradığı zatı.
İyice artar merakı.
Bu sefer bütün Edirne halkını toplar.
Gelenlere tek tek bakar. Şücaeddin Efendi de halkın arasındadır.
Sultan bir bakışta tanır onu.
“Sendin!” der. “Elimden tutan sendin!”
Hürmetle onu alır.
Götürür sarayına.
“Bir arzunuz var mı?” diye sorar.
O bir dergâh ister sultandan.
Murad Han “derhâl!” der.
Ve bir mescit yaptırır adına.
Bir de adergâh…