Büyük İslâm âlimlerinden Seyyid Abdülhakim Arvasi hazretlerini sevenlerden bir kimse şöyle anlatıyor:
Bir gün bu büyük zata;
“Seyyid Abdülkâdir-i Geylani mi yüksektir, yoksa İmâm-ı Rabbâni mi?” diye sordular.
Ben de o meclisteydim.
Ve çok merak etmiştim.
Kendi kendime “acaba nasıl bir cevap verecek” diyordum.
Dikkatle dinledim.
Başladı Abdülkâdir Geylani hazretlerini anlatıp onu methetmeye;
“Gavs-ül âzam büyük bir velidir.
Kim çağırsa imdadına yetişir.
Onun duasıyla ölüler hayata dönerdi. Kendi devrindeki Evliyanın hepsinden daha yüksekti.
Her veliye ‘feyizler’ onun kalbinden akar.
Onu gören, Allah'ı hatırlardı.
Sözleri hikmet saçardı.
O vaaz ettiğinde sözlerini ‘dört yüz kişi’ yazardı…”
● ● ●
Abdülhakim Arvasi hazretleri böyle anlatıyor, cemaat da dinliyordu...
Bir saat sürdü vaaz.
Herkes bu zata hayran olmuş, kalpleri onun muhabbetiyle dolmuştu... Ancak bir hususu çok merak ediyorlardı.
Ben de merak ediyordum.
“Acaba İmâm-ı Rabbâni için neler söyleyecek?” diyordum.
Ve sıra ona geldi…
Son cümle olarak;
“Ama ben, İmâm-ı Rabbâni'nin âşıkıyım” buyurdu.