Onu yakalayıp bana getirin!

Hacı Bayram-ı Veli hazretlerini bazı çekemeyenler padişaha koşup “Sultanım! Ankara’da ‘Hacı Bayram’ diye biri var ki insanlar akın akın ona gidiyorlar. Korkarız, ilerde isyan bile çıkarabilir!” dediler.
Sultan bunu haber aldı.
Ve bir grup askeri çağırıp;
“Yakalayıp getirin onu! Gelmezse zincire vurup zorla getirin!” diye emretti.
“Başüstüne” dediler.
Ve yola revan oldular.
Ankara girişinde nur yüzlü ve sevimli “bir ihtiyar”a rastladılar.
Yaşlı zat sordu onlara:
“Evlâtlar, nereye böyle?”
“Ankara’ya efendi baba. Orada sultana baş kaldıran “isyancı” biri varmış. Adı “Hacı Bayram”mış. Onu tutup Sultanımıza götüreceğiz” dediler.
Büyük veli gülümseyip;
“Aradığınız benim evlâtlar. Padişahın fermanı başım gözüm üstüne. Haydi gidelim. Padişahı bekletmeyelim” dedi.
Askerler “pekâlâ” dediler.
Ve birlikte Edirne’ye geldiler.
Sultan, bir "eşkıya" beklerken “nur yüzlü bir veli” gördü karşısında.
Baş köşeye oturttu.
Sohbetini dinledi.
Onu ihsanlara boğmak istedi.
Kabul etmeyince ısrar etti.
Hacı Bayram-ı Veli “Padişahım! Mutlaka bir ihsan gerekiyorsa talebemiz vergi ve askerlikten muaf olsun” buyurdu.
Padişah “Emriniz olur” dedi.
Ve bir "ferman" yazıp takdim etti.