Meymun-i Evdi anlatır:
“Muaz bin Cebel “radıyallahü anh” bir gün ayağa kalktı.
Ve halka hitaben;
‘Ey Evd kabilesi! Ben, Resulullah’ın elçisiyim. Hepinizin dönüşü Allah’adır. Öldükten sonra ya cennet ya da cehennem vardır. İkisi de sonsuzdur, ikisinde de ölüm yoktur!’ buyurdu.”
● ● ●
Muaz bin Cebel “radıyallahü anh” şöyle anlatıyor:
“Bir gün Resulullah’ın huzuruna vardım.
Bana sordu ki:
‘Yâ Muaz! Sen bu akşam nasıl sabahladın?’
Ben cevaben;
‘Yâ Resulallah! Allahü teâlâya imân etmiş olarak sabahladım’ diye arzettim.
Efendimiz dinledi.
Ve bunun üzerine;
‘Yâ Muaz! Senin her sözünün doğruluğuna bir delilin vardır. Bu sözünün doğruluğunun delili, hücceti nedir?’ buyurdular.
Ben düşündüm.
Ve cevap verip;
‘Yâ Resulallah! Ben, sabah olunca akşama çıkacağımı bilmem. Akşam olduğu zaman da sabaha çıkacağımı ümit etmem... Bir adım attığımda, ikinci adımı atacağımı sanmam’ diye arzettim
Memnun oldular.
Ve bana bakıp;
‘Yâ Muaz! Çok iyi yapmışsın. Böyle düşünmeye devam et ve bundan hiç ayrılma’ buyurdular.”