Halife Ömer bin Abdülaziz hazretleri “rahmetullahi aleyh”, vefat etmeden önce Meymun bin Mihran'a vasıyette bulundu...
Meymun şöyle anlatıyor:
Halife bir gün beni çağırdı.
“Ey ibni Mihran! Önceki halife velid ölüp de kabrine konulduğunda ben oradaydım. Yüzünü açıp baktım, siyahtı” buyurdu.
Çok üzgündü...
Bana bakıp;
“Beni kabre indirdiklerinde sen de benim yüzüme bak! Nasıl göreceksin” diye vasıyet etti.
Bir gün sonra vefat etti...
Techiz ve tekfini yapıldı.
Cenaze namazı kılındı.
Kendisini kabrine indirdiler.
Vasıyeti üzere kabre inip halifenin yüzüne baktım...
Gençliğinden daha nurlu, daha parlak, daha güzel ve sevimliydi.
Gören gıbta ediyordu.”
● ● ●
Bir çoban da şöyle anlatıyor:
Dağda koyun güdüyordum ki “bir kurt” gelip âniden saldırdı koyunlara.
Çok şaşırdım?!
Çünkü yıllardır böyle bir hadise olmamıştı bu ülkede.
Nasıl olabilirdi?
Sebep ne idi?
Kendi kendime;
“Herhâlde halife öldü. Zira o hayattayken böyle şeyler olmazdı” diye düşündüm...
Az sonra işittim acı haberi.
Düşündüğüm şey doğruymuş.
Ömer bir Abdülaziz hazretleri göçmüş bu dünyadan.”