Şemseddin Pani Püti hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Hindistan’ın büyük velilerindendir...
Seyyid olup Hazret-i Hüseyin’in neslindendir.
Hace Şemseddin hazretleri; bir gün yanında bulunan atını, dua ederek salıverdi.
At süratle uzaklaştı.
Meğer uzakta bir yerde “dul bir kadın” ve bir de “kızı” vardı.
Ve o kadıncağız kızını evlendirecekti.
Fakat evlendiremiyordu.
Zira hiç malı yoktu...
Parası da yoktu...
Yani yardıma muhtaçtı.
Şemseddin Panipüti hazretleri; Allahü teâlânın izniyle onların bu hâline vâkıf olup, atını bunun için göndermiş ve bunun için dua etmişti...
O dua bereketiyle o at gidip o “dul kadının” yanında durdu.
Kadın bu hâle şaştı!
Bir mânâ veremedi.
Bu at ne istiyordu?
Bu sırrı çözemedi.
Hayretle o ata bakarken gaipten “bir sesin”, kendisine;
“Ey ihtiyar hatun! Bu atı sat, kızının ihtiyaçlarına harca” dediğini duydu.
Kadın bildirileni yaptı...
O atı götürüp sattı.
Parasıyla kızını evlendirdi.
Böylece rahatladı...
Ve sıkıntıdan kurtuldu...
Hace Şemseddin-i Pani Püti hazretleri; Allahın kullarına böyle maddi yardımlarda bulunduğu gibi, onlara islâmiyeti öğreterek manevi yardım da da bulunurdu.