Hazret-i Salim (radıyallahü anh), kâfirlerin en ÅŸiddetli kılıç darbeleri altında ÅŸehit düÅŸerken “Vemâ Muhammedün illâ resûl" âyet-i kerimesini okuyordu.
Eshap ona koÅŸtular.
Gördüler ki kanlar içinde bu âyet-i kerimeyi okuyor. Eshâba Ebu Huzeyfe'yi sordu.
“Åžehid oldu” dediler.
"Beni onun yanına götürün" diye mırıldandı.
Vasıyetini yaptı.
Ve ÅŸehadete eriÅŸti.
Eshab-ı Kiram, onu Ebu Huzeyfe ile beraber, birinin başı diÄŸerinin ayağının yanında olduÄŸu hâlde defnettiler.
● ● ●
Hazret-i Ömer'in ona hususi bir muhabbeti ve hürmeti vardı.
Onun hakkında;
"Salim hayatta olsaydı hilâfeti ÅŸûraya havale etmez, hiç düÅŸünmeden yerime onu halife seçerdim" buyurmuÅŸtur.
Güzel Kur’ân okurdu.
Resul Aleyhisselâm;
"Kur’ân-ı Kerim’i ÅŸu dört kimseden öÄŸreniniz; Abdullah Ä°bni Mes'ud, Salim Mevlâ Ebu Huzeyfe, Übey bin Kâ’b ve Muaz bin Cebel" buyurdular.
Kendi de zevkle dinlerdi.
Zira sesi çok güzeldi.
Hazret-i Ömer der ki:
“Resûlullah’ın huzurlarında Hazret-i Salim zikredildiÄŸinde ‘Salim, Allahü teâlâyı çok severdi. EÄŸer Allah'tan korkusu olmasaydı bu sevgisi sebebiyle yine Ona isyan etmezdi’ buyurdu.”