Evliyanın büyüklerinden Pîr Muhammed Erzincani hazretlerinin köyünde bir kadıncağızın ineÄŸi akÅŸam evine dönmedi.
Kadın, ineğini, Şeyh Muhammed hazretlerinin talebelerinden birinin aldığını zannetti.
Onlara su-i zan etti.
Ve dergâha gitti.
Bazı sözler sarfetti.
Bunun üzerine Pîr Muhammed Erzincani hazretleri, kadına hitaben "Ey Hatun! Senin sığırın saÄŸdır, daÄŸda kalmıştır, hele yarına kadar sabret” buyurdu.
DediÄŸi gibi de oldu.
Tam seher vaktiydi...
Gerçek ortaya çıktı.
Kadıncağız etrafı gözlerken baktı ki karşıki daÄŸdan bir aslan, kendi sığırını önüne katmış getiriyor.
Gözlerine inanamadı.
Aslan, o sığırı, sahibinin yanına kadar getirip geri gitti.
Pîr Muhammed Erzincani hazretleri oraya geldi.
Sığırı görünce;
"Ey hayvan! Nerede kaldın? Bize ve talebelerimize su-i zan edilmesine sebep oldun” diyerek sitem etti.
Sahibi de oradaydı.
O sığır dile geldi ve;
"Sahibim insafsızdır. Sütümü saÄŸdığı zaman buzağıma bir ÅŸey bırakmıyor, ben de daha fazla otlamak için geciktim” dedi.
Kadın bunu işitti.
Aklı başından gitti.
Çok piÅŸman oldu.
Ve Åžeyh Muhammed hazretlerinden özür dileyince mübarek zat ona "Ey Hatun! Ben saÄŸ oldukça bu olanları kimseye söyleme” diye tenbih etti.