Nasuhi Efendi, Allah adamadamlarındandır. Sakız Adası zaferinden sonra dergâhın borçlarını ödemekle meÅŸguldü ki, Sakız’ı fetheden Hüseyin PaÅŸa dergâha geldi.
Ve tevazu gösterdi.
Saygı ve hürmetle bu büyük veli’yi konağına davet etti. Muhammed Nasuhi hazretleri, davetini kabul etti.
PaÅŸa’nın konağına varınca PaÅŸa, saygıyla ayaÄŸa kalktı.
“Buyurunuz” dedi.
Hürmetle içeri aldı.
Ä°ltifatlarda bulundu...
Ancak mübarek zat, PaÅŸa’nın bu hâl ve hareketine hayret etti!
"Bu ne hâldir?” dedi.
Bir mânâ veremedi.
Çünkü PaÅŸa, Nasuhi Efendi’ye daha önce böyle yakınlık göstermez, iltifat etmezdi, ÅŸimdi böyle ilgilenmesi dikkatini çekti. Sebebini soracaktı.
Ama lüzum kalmadı.
Zira kendisi anlattı.
Nasuhi Efendiye dönüp;
"Efendi hazretleri! Bize niçin yabancı gibi bakıyorsunuz? Sakız önündeki ÅŸiddetli muharebede bize zaferi müjdeleyen siz deÄŸil miydiniz?" dedi.
Evet, öyle olmuÅŸtu...
Nasuhi Efendi, muharebe ânında donanma komutanı olan Hüseyin PaÅŸa’nın bulunduÄŸu kalyona, keramet olarak gelmiÅŸ, kendisine zaferi müjdelemiÅŸ ve gözden kaybolmuÅŸtu...
PaÅŸa bunu biliyordu.
Ertesi sabah geldi.
Dergâhın borçlarını sorup hepsini ödedi. Ayrıca ne gibi ihtiyaçları varsa onları da temin etti ve büyük velinin elini öpüp ayrıldı.