Büyük velilerden Åžeyh Åžaban-ı Veli hazretlerinin torunu olan Nasuhi Üsküdari hazretleri, Ä°slâmiyyete tam uyardı.
Haramdan kaçardı.
Allah’tan korkardı.
Åžüpheli korkusuyla mübahların çoÄŸunu terkederdi.
Dünyayı sevmezdi.
Ve ona meyletmezdi.
Çok da aÄŸlardı!
Allahü teâlânın korkusundan gözünden yaÅŸ eksik olmazdı!
Osmanlı yiÄŸitleri Sakız adasını Venediklilerden almak için çarpıştıkları günlerdi.
Nasuhi Efendi, o ara Üsküdar'daki dergâhında insanları irÅŸat ediyordu.
Sevdiklerine;
"Elhamdülillah, Osmanlı askeri, Sakız Adasını düÅŸmandan geri aldılar. Ada, ehl-i Ä°slâm’a nasip oldu” buyurdu.
Cemaat bunu iÅŸittiler.
Pek fazla sevindiler...
Ve o tarihi bir yere kaydettiler.
Birkaç gün geçti...
Fetih haberi geldi.
Ve haber doğrulandı.
Sakız Adasının fethine katılan bazı Gaziler gelip fetih sırasında, eli kılıçlı, başı sarıklı, fakat asker kıyafetinde olmayan pek çok yiÄŸitle birlikte Nasuhi Efendi’yi de düÅŸmanla çarpışırken gördüklerini söylediler.
Soruldu ki:
“O, hangi gündü?”
“Filân gündü” dediler.
O günün tarihini söylediler.
Öbür tarihi tutuyordu.
Ä°kisi de aynı gündü.