Molla Gürani hazretleri; heybetli, vakur ve sarsılmaz bir ilim haysiyetine sahipti!
Uzun boylu, gür sakallı, doÄŸru ve açık sözlüydü. Vezirleri adlarıyla çağırır, Sultanın huzuruna girince yüksek sesle selâm verirdi.
Bir Arefe günüydü...
Sultan, Molla Gürani'ye bir haberci göndererek "Yarın bayramı kutlamak üzere teÅŸrif eder misiniz” diye ricada bulundu.
O, bu haberi aldı.
Ve o haberciye;
"Yağışlı günlerdir, her yer çamur. Gelirsek, kılık kıyafet deÄŸiÅŸtirmek icap eder. Yarın bizi bağışlasınlar. Biz uzaktan dua ederiz. Bayramı uzaktan kutlayalım” dedi.
Haberci geri döndü.
Bunu Sultana iletti.
PadiÅŸah, haberciye "Biz, ancak onların gelmesiyle bayram yaparız. Her ÅŸeye raÄŸmen gelmelerini bekliyoruz” dedi.
Ve üzerlerinin çamur olmaması için sarayın selâmlığına kadar atıyla girmesine izin verildi.
● ● ●
Bu zat bir gün sevdiklerine “Kendinizi hiç kimseden üstün görmeyin. ‘Allah dostları’; kendilerini hiç kimseden üstün görmezler ve böyle olduÄŸuna inanırlardı” buyurdu.
Sordular ki:
“Açıkca günah iÅŸleyen fasıklardan da mı üstün görmezlerdi efendim?”
Buyurdu ki:
“Evet, bir Müslümanı görünce ‘Benim saadete kavuÅŸmaklığım, bunun kalbini kazanmakla ve duasını almakla olabilir’ diye düÅŸünürlerdi.”