Kayyum-i Zaman Muhammed Sıbgatullah hazretleri, Emk beldesinde, o memleketin Kadı’sının evinde misafir bulunuyordu.
O sırada kadı evde yoktu...
Âniden “bir gürültü” koptu...
Kavga sesleri geldi.
Nihayet “bin kişi” kadar olduğu tahmin edilen bir kalabalığın, Kadı’nın evini yağmaya geldikleri anlaşıldı. Kadı’nın ailesi ve yakınları çok korktular!
Ağlamaya başladılar!
O anda bir şey oldu...
O hırçın kalabalık, birden geri çekilmeye başlayıp birbirlerine girdiler. Ağlama ve feryat sesleri yükseldi! Çoğunun başı kesilip yere düştü!
Çil yavrusu gibi dağıldılar...
Ve gözden kayboldular…
İyi de kimdi bunlar?
Maksatları neydi?
Meğer zamanın Kadı’sını çekemeyen “fitneci” insanlar toplanmış, karışıklık çıkarmak ve Kadı Efendi’ye zarar vermek için gelmişler.
Onlardan biri geldi.
Ve şöyle anlattı:
“Biz Kadı Efendi’nin evine yaklaştığımızda, beyaz sakallı, heybetli ve nurani “bir zat” gördük. Elinde uzun “bir kılıç” vardı. Onu her sallayışında “onlarca baş” yere düşüyordu! Kaçanlar kurtuldu, gerisi telef oldu.”
Merak edip sordular:
“Kimdi o zat?”
“Tanımıyorum” dedi.
“Nasıl biriydi?” dediler.
O zaman tarif etti.
Evet, tarife göre; o şahsın Kayyum-i Zaman Muhammed Sıbgatullah hazretleri olduğu anlaşıldı... Hâlbuki kendisi o sırada evinde namaz kılıyordu.