Bir defasında Timur Şah hastalandı.
Bir türlü çare bulunamadı. Nihayet Kayyum-i Cihan hazretlerine haber gönderip;
"Tabipler tedavisinden aciz kaldılar, zât-ı âlinizin himmetini beklemekteyiz” dediler.
Kayyum-i Cihan;
“Çaresi var” buyurdu.
“Nedir?” dediler.
"Esferze bitkisinden bir miktar ilâç yapıp üç gün yutsun, inÅŸallahü teâlâ ÅŸifa bulur” buyurdu.
Tabipler bunu duydu.
Ama akıllarına yatmadı.
Ve sözbirliÄŸiyle "Onun hastalığı soÄŸuk sebebiyle olmuÅŸtur. EÄŸer ‘esferze’ bitkisinden yapılan ilâç verilirse ölümüne sebep olur. Ama madem ki Kayyum-i Cihan böyle buyurmuÅŸ, bir tecrübe edilsin” dediler.
Ve harekete geçtiler.
Timur Åžah'ın tabibi meÅŸhurdu. DiÄŸer doktorlara "Hayır, tecrübe etmeyelim. Bu ilâç fayda yerine zarar verir, hatta ölümüne sebep olabilir. Bunu tecrübe etmek bir canla oynamaktır” dedi.
Şaşırıp kaldılar...
Durum bu zata bildirildi.
Mübarek zat kalktı.
Biraz "esferze otu” aldı.
Kendi eliyle ilâç hazırlayıp Timur Åžaha gönderdi ve "Hiç endiÅŸelenmeyin. Bu ilâcı üç gün kullanırsa inÅŸallah sıhhate kavuÅŸur” buyurdu.
Timur Şah onu kullandı.
Biiznillah ÅŸifa buldu.
Bu hâle, kendisi ve bütün tabipler hayret ettiler! Kayyum-i Cihan hazretlerinin ilim ve marifet sahibi bir veli olduÄŸunu anlayıp sohbetine katıldılar.