Hayyat-ı Vehbi hazretlerinin rahime-hullahü teâlâ, meÅŸhur ismi Terzi Baba'dır.
Her iğne batırışta, "Allah" dermiş.
Çekerken bir daha.
Allah! Allah! Allah!

Bir gün, gayet fakir bir seyyah gelir Erzincana.
Öyle ki, paltosu görünmez yamadan.

Çok eski, yırtık ve lime lime.
Tamir ettirmek ister.

Ama bütün terziler;
- Ä°ÅŸimiz çok der, savarlar baÅŸlarından.

Bir tanesi, Terzi Baba'nın dükkânını gösterir,
- Åžu terziye git! der.
Ardından da güler.

Garip gider ve çekinerek;
- Åžu paltoyu tamir eder misin? diye sorar.

Terzi Baba hazretleri;
- Hayhay! der. Hele içeri gir.

Girince, kalkıp yer gösterir.
Hâl hatır sorup gönlünü alır.

Palto için de;
- Merak etme! Akşama alırsın, der.

O gidince, paltoyu bir güzel yıkayıp temizler.
Yamar, diker, tamir eder.
Üstelik para da istemez.

Garip açar ellerini;
- Yâ Rabbî! Aç bunun kalbini! diye yalvarır.
O anda kalb gözü açılır.

DÜNYA Ä°ÇÄ°N ALLAH DEMEM!

BaÄŸdatta Mevlana Halid hazretleri bir talebesini, irÅŸad için Anadoluya göndermiÅŸtir.
O zat, doÄŸruca Erzincana gelir.

Ve Terzi Baba'yı bulup;
- Sana bir teklifim var, buyurur. DediÄŸimi yaparsan, çok menfaate kavuÅŸursun. Yapacağın iÅŸ, sadece, Allah demek.

Ama O, anında reddedip;
- Ben dünya için Allah demem! der.
Çünkü menfaat kelimesinden, dünya menfaati anlamıştır.

O gelen zat;
- Hayır hayır. Allah demekle dünya sevgisinden kurtulacaksın, buyurur.

- O zaman tamam, der.
Ve onun irÅŸadiyle büyük devlete erer.