Anadolu Evliyasından Şeymer Hasan Dede rahime-hullahü teâlâ, henüz çocuktu ki, bir gün babası çağırıp;
- Oğlum! Bahçeye git de, koyunlar için biraz yeşil ot topla getir! dedi.

Küçük Hasan;
- Peki babacığım! dedi.

Ve koştu bahçeye.
Ancak eli boş geri döndü.

Babası sordu merakla:
- Hayrola oğlum, ot yok muydu bahçede?
- Vardı babacığım.

- E, niye getirmedin öyleyse?
- Koparmaya kıyamadım babacığım.

- Kıyamadın mı, neden?
- Bütün yeşil otlar "Allah! Allah!" diye zikrediyordu babacığım. Onun için koparamadım.

Babası çok duygulandı.
- Peki evladım! deyip alnından öptü.

ÇOK SIKINTILARIM VAR

Bir gün, sevdiği bir genç gelip;
- Efendim, çok sıkıntılarım var. Ne yapayım? diye sordu bu zata.

Cevaben;
- Çok istiğfar oku! buyurdu.

Genç, istiğfara devam etti.
Ve kurtuldu bütün sıkıntılarından.

Başka gün de, bir genç gelip;
- Efendim, işlerimde muvaffak olamıyorum, diye dert yandı.

Ona da aynı cevabı verdi:
- Öyleyse çok tövbe et!

O da çok tövbe etti.
Ve muvaffak oldu her işinde.

ÇOCUĞUMUZ OLMUYOR

Bir gün de biri gelip;
- Efendim, dua edin de çocuğumuz olsun, diye rica etti bu zata.

Cevap aynıydı:
- Öyleyse çok istiğfar eyle!

Adamcağız;
- Peki efendim, dedi.
Ve devamlı istiğfar okudu.

Çok geçmeden kavuştu muradına.
Her sene çocukları oldu.
Hem de ikiz.