Ahmet EÄŸribozi hazretlerinin rahime-hullahü teâlâ, Ahmet isminde çok sevdiÄŸi bir talebesi vardı.
Bir gün abdest suyunu döküyordu ki, hocası muhabbetle baktı bu gence:

- Ahmet evladım!
- Buyurun hocam.

- Bir arzun, isteğin var mı benden?
- Hayır hocam, sağlığınız.
- Çekinme evladım. Bir arzun varsa söyle ki, dua edeyim.

O zaman arzetti:
- Hocam, ben hafız olmak istiyorum. Ama hafızam çok zayıf, ezberleyemiyorum.

Büyük Velî açtı ellerini;
- Yâ Rabbî! Kendi kelâmını, akıt ÅŸu günahsızın göÄŸsüne. Tez zamanda hafız olsun! diye yalvardı.

Ve ekledi:
- Vakıf eyle mânâsına dahi!

Duası anında kabul oldu.
Ve kısa sürede "hafız" oldu genç talebe.

KURTAR BENÄ° BU Ä°LLETTEN!

Yine içkiye mübtela bir genç vardı.
Bırakmak istiyor, ama bırakamıyordu.

Açtı ellerini bir gün;
- Yâ Rabbî! Kurtar beni bu illetten! diye yalvardı.
Ve uyudu.

Rüyasında bir ses duydu:
- Sen Ahmet Eğribozi hazretlerine git. Senin işin o kapıda hallolur! diyordu.
Uyanıp koÅŸtu o dergâha.

Büyük Velî, genci görünce;
- Evladım! Bırak ÅŸu içkiyi. Ä°çme artık! buyurdu.

Genç hürmetle eÄŸilip;
- Peki efendim! baÅŸ üstüne, dedi.

- Söz mü?
- Söz efendim.

O anda içkiye karşı inanılmaz bir nefret duydu kalbinde.
Öyle ki, istese de içemezdi artık.

Tiksiniyordu çünkü.
Bir tek söz, halletmiÅŸti iÅŸini.

Ne demiÅŸ büyükler:
- Evliyanın sözünde rabbani tesir vardır.
İşte isbatı.