Edirne Evliyasından Velî Dede'nin rahime-hullahü teâlâ bir çok kerametleri anlatılıyor bu yörede.

Biri şöyle:
Bir gece evine hırsız girer bu zatın.
Ancak adam nerden bilsin, bu evin bir "Allah dostu"na ait olduğunu.

Bir şeyler alıp götürmek ister.
Ama hiçbir şey alamaz.
Daha doğrusu eşyalar gelmez.

En son büyük zatın cübbesi ilişir gözüne.
Çeker, ama onu da alamaz.

Sanki bütün eşyalar oldukları yere yapışmıştır.
Şaşırır kalır.
Hiç böyle şey görmemiştir ömründe.

Çaresiz eli boş çıkıp giderken, Velî Dede seslenir arkasından:
- Evlat! bir ihtiyacın mı vardı?

Döner garip.
Mahcup ve başı yerdedir.

Büyük zat, ona cübbesini gösterip;
- Al şunu! Sana hediyem olsun, der.

Adamcağız ürkek adımlarla gider, tutar cübbeyi.
Cübbe kolaylıkla gelir eline.
Halbuki az önce, olanca kuvvetiyle asılmış, ayıramamıştır onu yerinden.

İşte o zaman anlar bir "Evliya zat"ın evine girdiğini.
Pişmanlık içindedir.

Diz çöküp tövbe eder huzurunda.
Ertesi gün dergâhta alır soluğu.
Katılır dervişler arasına.

ÖYLE YAŞAYIN Kİ...

Sözleri çok tesirliymiş bu zatın.

Bir gün sevdiklerine;
- Kardeşlerim! Allahü teâlânın size nasıl davranmasını istiyorsanız, siz de Onun kullarına öyle davranın, der.

Bir gün de;
- Muvaffak olmanın sırrı ikidir buyurur. Biri, günah işlememek, öbürü, insanlara iyilik etmektir.

Ve şöyle devam eder:
- Öyle yaşayın ki, sizin yüzünüzden kimse Cehenneme girmesin.

Bir gün de nasihat isterler bu zattan.

Cevabında;
- Her şeyin başı, Namaz'dır. Namazsız müslümanlık olmaz, buyurur.