Bursada medfun bulunan Alaaddin Ali Fenari hazretlerinin rahime-hullahü teâlâ bir talebesi, yatsı namazını kılmadan yatmayı âdet edinmişti.

Bir gün, bu talebeye;
- Yatsıyı kılmadan yatma! buyurdu. Namazı kazaya bırakmak çok büyük günahtır.

Delikanlı;
- Peki efendim, dedi.

Ama o gece yine kılmadan yattı.
Ancak korku ile uyandı birazdan.

Zira hocası rüyasında girmiş ve;
- Hani söz vermiştin! Ne oldu? diye ikaz etmişti.

Lakin tekrar uyuyakaldı.
Az sonra korkuyla uyandı.

Büyük Velî kızgındı bu sefer.
- Haydi kalk! Kıl namazını!

Uyandı, ama yine uyuyakaldı.

Üçüncüde daha sert bir ikaz aldı.
- Haydi kalk! Yatsıyı kıl da yat! Namazı kazaya bırakmak, çok büyük günahtır.

Fırladı yataktan.
Kıldı namazını.
Ertesi gün gitti hocasının huzuruna.

Büyük Velî onu görünce sordu:
- Niçin sözünde durmazsın?

Genç;
- Bir daha olmayacak hocam, dedi.
Ve tuttu bu sözünü.

Şu nasihatı da unutmadı hayatı boyunca:
"Namazı kazaya bırakmak, çok büyük günahtır".

ÖNCE NEYİ ÖĞRETELİM?

Bir gün de bir sevdiği;
- Efendim, çocuklarımıza en önce neyi öğretelim? diye sordu.

Cevabında;
- Namaz kılmasını öğret, buyurdu.

Sordu yine:
- Dünya ve ahirette saadete kavuşmak neye bağlıdır efendim?
- Doğru namaz kılmaya.

- Hocam namaz bu kadar mühim mi?
- Elbette. Namazsız müslümanlık olmaz. Müslüman demek, "Namaz" demektir.