PadiÅŸah Sultan Ahmet rahime-hullahü teâlâ, rüya görür bir gece.
Uyanınca üzülür.
Zira rüyasında, bir küffar kralıyla güreÅŸe tutuÅŸmuÅŸ, ama kendisi sırtüstü yere düÅŸmüÅŸtür.

GörünüÅŸte korkunç bir ÅŸey.
Ama bu, bir rüyadır.
Ve her rüya tabire muhtaçtır.

Kim yapabilir bu tabiri?
Adres bellidir.
Aziz Mahmud Hüdayi hazretleri.

Acele mektup yazıp gönderir bu Velîye.
"Rüyamızın tabiri nedir? diye.

Haberci, dergâha varır.
Kapı vurmadan açılır.
Hazret-i Hüdayi, elinde zarfla çıkar.

Padişahın mektubunu alır, kendi mektubunu memurun eline tutuşturup;
- Bu, Padişahımızın mektubuna cevaptır, buyurur.

Haberci zarfı alır.
Acele sultana ulaştırır.

Mektup ÅŸöyle:
"Ä°nsan vücudunda, en kuvvetli olarak "sırt" yaratılmıştır. Cansızlarda ise "toprak". Rüyada bu iki kuvvet bir araya gelmiÅŸtir ki, bu da rüya ilminde "kuvvet'e iÅŸarettir. Yani padiÅŸahımız "galip gelir" demektir.

PadiÅŸah rahat eder.
Döner vezirlerine;
- Rüyamızın tabiri budur. Hüdayiye, "bin altın" götürülsün! diye emreder.

Vazifeli memur, bir torba altınla düÅŸer yollara.
Bu esnada…
Hazret-i Hüdayinin zevcesi "el darlığı"ndan yakınmaktadır beyine:
- Ay efendi, yakında çocuÄŸumuz olacak. Bir bez parçası bile yoktur yavrumuzu saracak.

O anda çalınır kapıları.
Memur arzeder altınları.
Tam "bin altın".

Mübarek alır onu eline.
Getirip koyar hanımın önüne.
- Al hanım, buyurur. Ä°ÅŸte sana dünyalık.

Ve ekler:
- PadiÅŸah göndermiÅŸ, üzülme artık.