Abdülhakim Arvasi hazretleri rahime-hullahü teâlâ, bir gün Bayezid camiinde vazediyordu.
Hac mevsimiydi.
Kâbeyi, Minayı, Arafatı, anlatıyor,
cemaat zevkle dinliyordu.

Bir ara;
- Åžimdi yüzbinlerce müslüman, mübarek beldelerde. Öyle zannediyorum ki, siz de oralarda olmak isterdiniz, buyurdu.

Cemaat;
- Elbette, mânâsında ona baktılar.

Buyurdu ki:
- Yumun gözlerinizi! Oralarda düÅŸünün kendinizi!

Yumdular.
O anda, hepsi o mübarek yerlerde oldular.

Kimi, say yapıyor,
kimi vakfeye duruyor,
kimi Beytullahı tavaf ediyor,
kimi de, Minada şeytan taşlıyordu.

Bütün vazifeleri bitirince;
- Açın gözlerinizi! diye bir ses duydular.
Açıp gördüler ki, Bayezid camiinde oturuyorlar.

PÄ°YANGO BÄ°LETÄ° ALDI AMA

Sevenlerden Hüseyin Efendi de ÅŸöyle anlatıyor:
Fakirdim.
Dostların yardımıyla geçinirdim.

Kış yaman gelmişti.
Ancak odun alacak parayı tedarik edemiyordum.

Bir gün, bir Piyango bileti alıp gizlice cüzdanıma sakladım.
Caiz olmadığını biliyordum.

Onun için kendi kendime;
"Yâ Rabbî! Söz veriyorum. EÄŸer bu bilete para çıkarsa, o parayla yalnız odun alacağım. BaÅŸka ÅŸeye harcamayacağım" dedim.

Ve bilet cebimde, Efendi'ye gittim.
Beni görür görmez;
- Hüseyin Efendi! Piyango biletiyle, odun almak bile caiz deÄŸildir, buyurdu.

Çıkınca, yırtıp attım.
Bir daha da Ondan gizli bir şey yapmadım.