Emir Sultan hazretlerinin rahime-hullahü teâlâ bir "Yay"ı ile bir "Ok"u vardı.
Ama bir marifeti vardı bunların.

Åžöyle ki;
Yayına koyduÄŸu bir ok, "kırk ok" olarak çıkar ve bulurdu hedefini.

Bir gün, ÅŸeyhülislâmla dolaşırken, bu yay ve okunu getirtip ona uzattı ve;
- Al bunu, doÄŸuya doÄŸru at! Ok nereye düÅŸerse, mezarımı o yere kazarsınız! buyurdu.

Åžeyhülislâm fırlattı oku.
Tam ÅŸimdiki türbesinin bulunduÄŸu yere düÅŸtü.

Vefat edince, o yere defnettiler.
Üzerine de bir türbe yaptılar.

Türbeyi yapan usta;
- Türbeyi yaparken, hep kendisinden talimat alıyordum, dedi yakınlarına.

- Nasıl? dediler.
- Åžöyle ki, her gece rüyama girip; "Åžurası ÅŸöyle olsun!" veya "Burasını böyle yap!" der, tarif ederdi. Ben de öyle yapardım.

HÄ°MMETÄ° ÇABUK YETÄ°ÅžTÄ°

Ä°znikte, Emir Sultan hazretlerini çok seven bir kimse, bu büyük Velinin kabrini ziyaret için Bursaya geldi bir gün.

YaÅŸlı türbedarı bulup;
- Ä°zin verirseniz, bu türbede uzun müddet kalmak istiyorum, dedi.

Türbedar;
- Ä°stediÄŸin kadar kalabilirsin, deyince, teÅŸekkür edip girdi içeri.

Türbede, gece gündüz ibadet ediyor, yalvarıyor, gözyaşı döküyordu.
Belli ki, mühim bir muradı vardı.
Fakat iki gün sonra ayrıldı birden.

Türbedar merak edip sordu:
- Hani uzun müddet kalacaktın.
- Evet, niyetim öyleydi.

- Peki niçin erken gidiyorsun?
- KavuÅŸmak istediÄŸim bir muradım vardı. Yıllardır dua ediyor, yine kavuÅŸamıyordum. Bunun için uzun müddet kalırım zannetmiÅŸtim.

- E, şimdi kavuştun mu o muradına?
- Elhamdülillah. Emir Sultan hazretlerini vesile ederek dua edince, yetiÅŸti himmeti. Çabucak kavuÅŸtum muradıma.