Emir Sultan hazretlerinin rahime-hullahü teâlâ bir talebesi anlatıyor:
GençliÄŸimde bir rüya gördüm.

Bir gurup insan bir yere gidiyorlardı.
Yaklaşıp sordum:

- Nereye gidersiniz?
- Bursaya. Orada bir evliya zat var. Onu göreceÄŸiz.

- Nasıl bir kimsedir o?
- Seyyiddir. Yani Resulün "aleyhissalatü vesselâm" evladındandır. Çok tesirli nasihatları var.
Sözleri, kalpleri temizliyor.

Görmeden sevmiÅŸtim o zatı.
Rüyada düÅŸündüm ki:
"O Velîye ben de gideyim. Beni de talebeliÄŸe kabul etsin diye yalvarayım".

Velhasıl onlara katıldım.
Bursaya vardım.
- Beni de talebeliğe kabul edin, diye yalvardım.

Bana şefkatle bakıp;
- Kabul ettik, buyurdular.

Yanlarına oturtup mübarek eliyle sırtımı sığadılar.
Heyecan içinde uyandım.

- Tabiri nedir? diye sordum babama.
- Derhal o Velî'nin huzuruna git. Hizmetine girip hayır duasını al. Zira bu, manevi bir ikazdır, dedi.

- Peki babacığım, dedim.
Ve veda edip çıktım evden.

Yolda bir gurup adama rastladım.
Rüyadakilere çok benziyorlardı.

Sordum onlara:
- Nereye gidersiniz?
- Bursaya. Orada bir evliya zat var, onu göreceÄŸiz.

- Nasıl bir kimsedir o?
- Seyyiddir. Yani Resulullahın evladındandır. Çok tesirli nasihatları var. Sözleri, kalpleri temizliyor.

Her ÅŸey rüyadaki gibi oluyordu.
Onlara katıldım.
Bursaya vardım.

Huzuruna girip;
- Beni de talebeliğe kabul edin, diye yalvardım.

Bana şefkatle bakıp;
- Kabul ettik, buyurdular.
Yanlarına oturtup mübarek eliyle sırtımı sığadılar.