Feridüddin Genc-i Åžeker hazretleri zamanında Delhi'li bir genç, Acuzan vilayetinde Evliya bir zatın bulunduÄŸunu iÅŸitti.

Araştırdı kim olduğunu.
- Onun ismi Feridüddin Genc-i Åžeker'dir, büyük bir Veli'dir, dediler.

Kendi kendine; "O zata gideyim. Yanında tövbe edip, talebesi olayım" diye düÅŸündü.
Ve bu niyetle çıktı yola.

Önce bir kasabaya uÄŸradı.
Orada bir "kötü kadın", o genci görüp, âşık oldu.
Zira yakışıklı bir gençti hakikaten.

Onu aldatmak için çok uÄŸraÅŸtıysa da, genç iltifat etmedi ona.
Sonunda hiyleye başvurdu kadın.

Aldatıp, bahçesine sokmaya muvaffak oldu.
Ve türlü cilveler yaparak meylettirdi genci kendisine.

Delikanlı tam elini kadına uzatıyordu ki, gaibten kuvvetli bir "tokat" patladı suratında.
Ve bir ses işitti ardından.
- Sen kime gidiyordun? Niçin bu kadına aldanıp da nefsine maÄŸlub oldun! diyordu.

Bu ikazla çok mahcub oldu.
Ä°çinden; "Çok doÄŸru, ben nasıl harama el uzatıyorum?" dedi.
Ve çekti elini kadından.

Hızla uzaklaştı oradan.
Devam etti yoluna.
Ve nihayet varıp kavuÅŸtu Feridüddin Genc-i Åžeker hazretlerinin huzuruna.

Büyük Veli onu görünce, yanına çağırıp, kulağına;
- Ey oÄŸlum, sen buraya gelirken bir "kötü kadın"a rastlayıp, onun hilesine aldanmıştın. Ama ÅŸu tertemiz elin ona dokunmadan, cenâb-ı Hak kurtardı seni o haramdan, buyurdu.

Genç, sesinden tanıdı bu zatı.

Ellerine sarılıp;
- Sizdiniz, dedi. Bana tokat vurup o günahtan meneden sizdiniz!

Mübarek zat gülümseyip;
- Bu, Rabbimizin bir ihsanıydı evladım. Kimseye söyleme! buyurdu.