Ebu Bekr-i Verrak hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" çok temiz kalbli bir oÄŸlu vardı.
Ä°lmihalini öÄŸrenmesi için bir hocaya gönderdi onu.

Çocuk akÅŸam eve geldiÄŸinde, yüzü solmuÅŸ, dudakları titriyordu.

Çok üzülüp;
- Evladım neyin var, niçin sararıp soldun böyle, birÅŸeyden mi korktun? dedi.

Çocukcağız;
- BirÅŸeyden korktum, dedi.

- Hayrola neden korktun oÄŸlum?
- Bu gün hocam, Müzzemmil suresinin onyedinci âyetini okuttu babacığım. Bu âyette Allahü teâlâ mealen; (Siz bu gün küfür ve günahtan kurtulmazsanız, yarın kıyamet gününde Cehennem ateÅŸinden nasıl kurtulacaksınız? O günün dehÅŸeti, nice gençleri ak saçlı ihtiyara döndürür) buyuruyormuÅŸ. Bundan korktum, dedi

Ve korku hali artarak devam etti.
Yemekten içmekten kesildi.

Günden güne eridi adeta.
Ve o korkuyla vefat etti.

Definin ertesi günü, babası ziyaret etti bu mübarek çocuÄŸu.
Kabri başında çok aÄŸladı.

Göz yaÅŸları içinde;
- "Ey nefsim!" dedi kendi kendine. "Bak ÅŸu oÄŸlun, bir âyet-i kerime iÅŸitmekle korktu, hastalandı ve bu dertle öldü. Sen ise, aynı âyeti yıllarca okuyorsun da hiç korku gelmiyor kalbine. TaÅŸ mıdır senin kalbin?"

KALBÄ° KARARTAN ÅžEYLER

Bu zat bir sohbetinde;
- KardeÅŸlerim, çok uyumak, çok konuÅŸmak ve çok yemek, gönlü karartan, kalbi katılaÅŸtıran ÅŸeylerdir, buyurdu.

Dinleyenler;
- Kalbi katılaştıran konuşmaktan murat nedir efendim? dediler.
- Hiç günah karışmayan konuÅŸmalardır.

- Ya günah karışırsa efendim?
- Günah ve bid'at karışan konuÅŸmalarla kalb önce "katılaşır", sonra da "ölür" mazallah.