Ebu Bekr-i Verrak hazretleri "rahime-hullahü teâlâ" öldükten sonra, bir sevdiÄŸi Onu rüyada gördü.
Baktı ki, hıçkırarak aÄŸlıyor.

Yanına yaklaşıp;
- Niçin aÄŸlıyorsunuz? diye sordu.

Cevaben;
- ÖldüÄŸüm günden beri, hep böyle aÄŸlıyorum, buyurdu.

Adam merak etmiÅŸti:
- Ama neden efendim?

- Burası Müslüman kabristanı kardeÅŸim. Ama iman ile gelen pek az malesef. Åžöyle ki, on kiÅŸiden, ancak bir kiÅŸi imanla geliyor buraya. Nasıl aÄŸlamayayım, buyurdu

Ä°LÄ°M, AMEL, Ä°HLAS

Bu zat, bir gün de sohbetinde;
- Dinimiz üç esastır, buyurdu. Ä°lim, amel ve ihlas.

- Ä°lim'den maksat nedir efendim? dediler.
- Ä°slâmiyeti öÄŸrenmektir, buyurdu.

- Amel nedir hocam?
- ÖÄŸrendiklerini tatbik etmektir.

- Ya ihlas efendim?
- Ä°hlas, samimiyet demektir. Bir iÅŸ, "Allah için" yapılmazsa, hiç kıymeti olmaz. Bir amelin Allah indinde makbul olması için, mutlaka Ä°hlasla yapılması lazımdır, buyurdu.

Ve daha açıkladı:
- Bir amelin, bir iÅŸin halisi ile bozuÄŸu birbirine çok benzese de, ayrıdır. Nitekim "hakiki çiçek" ile yapma, "sun'i çiçek" ne kadar benzeseler de ayrıdırlar, öyle deÄŸil mi?

- Evet efendim.
- Hakiki çiçeÄŸi koklayın, hoÅŸ kokar. Ä°ÅŸte bunun gibi halis ibadet de mis gibi kokar.

ÖYLE PÄ°ÅžMAN OLUR KÄ°…

Bir gün de sohbetinde;
- Öyle zaman olur ki, cenâb-ı Hak, kulunu ibadetle meÅŸgul eder. Fakat ÅŸeytan o kimseyi "ucb" ve "kibr"e itip, felakete sürükler, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Yine öyle olur ki, Hak teâlâ, kuluna günah iÅŸletir. Ama o, öyle piÅŸman olur, öyle üzülür ki, bu piÅŸmanlığı, derecesinin yükselmesine sebep olur.