Ebu Ali Cürcani hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", bir gün ÅŸunu anlattı sevdiklerine:

Salih bir Müslüman ölüp de kabrine konulduÄŸu zaman, gaibten bir ses;
- Ey kabir! Bu, salih bir Müslümandır. Onu sakın tahkir eyleme! O, Rabbine inanıp, ibadetlerini yaptı. Hep Ä°slâma uygun yaÅŸadı. Emri maruf yaparak dinine hizmet etti. Onun için bu mümine en ufak bir sıkıntı gösterme! diye nida eder.

Bu sesin ardından kabri genişler.
Cennetten yaygılar serilir.
Sonra çok güzel bir kimse gelir yanına.

O bunu görünce;
- Sen kimsin ki, bu tenha yerde gelip beni sevindirirsin? diye sorar.

O sevimli kiÅŸi;
- Ben, senin dünyada yaptığın "iyi ameller"im. Hak teâlâ beni o amellerden halketti. Seni burada garip ve yalnız bırakmamak için vazifeli geldim, der.

O ameller, dört yandan kuÅŸatır ve onu gelecek zararlardan muhafaza ederler.

AKILLI Ä°NSAN KÄ°MDÄ°R?

Bir gün genç biri bu zata gelip;
- Akıllı insan kimdir efendim? diye sordu.

Cevabında;
- Ben bu suali tam yediyüz âlime sordum, buyurdu. Hepsi de ittifak halinde; "Akıllı adam, dünyadan soÄŸumuÅŸ ve ahiret hazırlığı içindedir. Dünya iÅŸleriyle uÄŸraÅŸsa da bunların sevgisini kalbine sokmaz" dediler.

Ve ekledi:
- Velhasıl akıllı Müslüman, yüzünü dünyadan, ahirete çevirmiÅŸtir. Gece ve gündüzünü ibadetle geçirir.

GÜNAHI KÜÇÜK GÖRMEK

Bir gün de sohbetinde;
- Günahı küçük görmek, o günahı yapmaktan daha fenadır. Günahın küçüklüÄŸüne deÄŸil, onu kime karşı iÅŸlediÄŸinize bakın, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Allahü teâlâdan öyle haya edin ki, daima "korkulu" ve "boynu bükük" olarak hayat sürün bu dünyada.