Bir gün Seyyid Nur Bedevani hazretlerine iki kiÅŸi gelerek;
- Efendim, bizi, talebeliÄŸe kabul eder misiniz, dediler.

Ancak itikadları bozuktu bu kimselerin.
Ehl-i sünnet deÄŸillerdi yani.

Bu hallerini o zattan gizlemeye çalıştılar.
Ama o büyük Veli, kalblerini görüyordu onların.

Cevap olarak;
- Herşeyden evvel "doğru itikad" lazım, buyurdu.

Ve ekledi:
- Önce bu bozuk itikadınızdan vazgeçin. Sonra talebe olmayı düÅŸünürsünüz.

Eh, herşey ortadaydı.
Derhal rücu ettiler o bozuk itikaddan.
Ve talebe olmaya hak kazandılar.

O SİZİN İŞİNİZ DEĞİL

Biri de, evinin yakınında bir dükkan açmıştı.
Sonra, "içki" de satmaya baÅŸladı bu dükkanda.

Ancak bu zatın talebeleri bundan rahatsız oldular.
Ve bir gün birkaçı bir araya gelip, harab ettiler adamın dükkanını.
Yakıp yıktılar.

Büyük Veli bunu iÅŸitince çok üzüldü.
Onları çağırarak;
- Ona ceza vermek size düÅŸmezdi Bu, hükümetin vazifesidir. Niçin bana sormadan böyle iÅŸ yaptınız? buyurdu.

Gençler piÅŸmandı yaptıklarına.
- Özür dileriz efendim, dediler.

Büyük Velî;
- Bu yetmez, buyurdu.
- Ne yapmamızı emredersiniz hocam?

Onlara bir kese dolusu "altın" verip;
- Bu altınları o kimseye götürüp verin ve bu yaptığınız iÅŸten ötürü ondan özür dileyin, buyurdu.

Gençler;
- BaÅŸüstüne efendim, deyip gittiler.
Altınları verip özür dilediler.

O da çok memnun olup;
- Hakkımı helal ettim, dedi.
Ve o gün, Seyyid Nur Bedevani hazretlerine talebe olmakla ÅŸereflendi.