Kutbüddin Bahtiyar Kaki "rahime-hullahü teâlâ", büyük Velilerdendir.
Delhi'de yaşayıp, orada vefat etti.

Bir buçuk yaşındayken, babası ayrıldı dünyadan.
Onun yetiÅŸmesiyle annesi meÅŸgul oldu.

Daha sonra Muinüddin-i ÇeÅŸti adında bir Evliya zat, bir gün, bir vesileyle oraya gelmiÅŸti.
Kutbüddin, onyedi yaşındaydı o zaman.

Bu zatı görünce, gayri ihtiyari kalbi meyletti bu büyük Veli'ye.
Talebesi olmayı istedi.
Bu niyetle huzuruna gidip yalvardı bunun için.

O da kalb gözüyle bakıp,
Onun yüksek istidadını gördü
ve kabul etti bu dileÄŸini.

O büyük Evliyanın feyiz ve himmetiyle tasavvufun yüksek makamlarına yükseldi.

CEHENNEMDE ATEÅž YOKTUR

Bir gün, huzuruna bir genç gelip;
- Hocam, "Cehennemde ateÅŸ yoktur" deniyor, bu doÄŸru mu? diye sordu bu zata.

Ona cevaben;
- Evet, doÄŸru, buyurdu.

- Peki ateş yoksa nasıl yanacak bu insanlar efendim?
- Herkes ateÅŸini dünyadan götürecek evladım. Dünyada iÅŸlenilen "küfür" ve "günahlar" var ya, iÅŸte bunlar, ahirette "ateÅŸ" olup, sahiplerini yakacak.

- Ya iyi iÅŸ ve ibadetler hocam?
- Onlar da âhirette birer "Cennet nimeti" olacak sahibine. KöÅŸk, huri, ırmak ve aÄŸaç gibi.

- Anladım efendim.

HUZURLU OLMAK Ä°ÇÄ°N

Bir gün de;
- Huzurlu olmak için ne yapalım efendim? diye sordular bu zata.

Cevaben;
- Günah iÅŸlemeyin! buyurdu

- Günah iÅŸlememek için ne yapalım efendim?
- Ölümü düÅŸünün. "Ölüm"ü düÅŸünen, günah iÅŸleyemez.