Kutbüddin-i Bahtiyar Kaki "rahime-hullahü teâlâ", çok ibadet yapar, bir an gafil olmazdı Allahü teâlâdan.

Fakirane bir hayat yaşardı.
Halbuki zamanın sultanı bile emrini bekliyor, "Bir iÅŸaret buyurun, kâfi" diyordu kendisine.

Buna raÄŸmen,
kimseden bir ÅŸey istemez,
fakirlikle yaşamayı severdi.

Mübarek hanımı, bakkaldan borç olarak birÅŸeyler almak istediÄŸinde, bakkalın hanımı, onu üzecek ÅŸeyler söylemiÅŸ ve üzmüÅŸtü kadıncağızı.
Akşam, beğine anlattı bu olanları.

Büyük Veli;
- Üzülme hanım, buyurdu.
- Nasıl üzülmeyeyim bey.

O zaman mübarek zat kalktı ve;
- Biraz ÅŸu odaya gelir misin, buyurdu.

Ve birlikte girdiler odaya.

Sonra odanın köÅŸesini gösterip;
- Bak hanım! Ne zaman istersen, Besmele okumak ÅŸartıyla burada istediÄŸin kadar "kâk" bulursun, buyurdu.

Onun "kak" dediÄŸi ÅŸey, bizim bildiÄŸimiz "kek", yani "ekmek" idi.
Ä°sminin sonundaki "Kaki" kelimesi de bu vak'a üzerine söylenmiÅŸtir.

BÄ°LMEDEN Ä°BADET OLMAZ

Bir gün sevdiklerinden biri;
- Bir Müslüman için en mühim iÅŸ nedir efendim? diye sordu bu zata.
- En mühim iÅŸ, Ä°slâmiyeti öÄŸrenmektir, buyurdu.

- Ya ibadet yapmak efendim?
- Önce bilgi lazım. Bilmeden ibadet olmaz çünkü. Cahil sofu, ÅŸeytanın maskarasıdır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Unutmayın. Bir saat ilim öÄŸrenmek, bir sene nafile ibadet etmekten faziletlidir.

Bir başkası sordu:
- Kalb nasıl temizlenir hocam?
- Allah dostlarının sohbetiyle.

- Peki, onlar yoksa efendim?
- Onlar yoksa, kitaplarını okumak lazımdır. Nitekim büyüklerimiz; "Kitap okumak, sohbet gibi feyz verir" buyurmuÅŸlardır.