Seyyid Emir Külal hazretleri "rahime-hullahü teâlâ" bir gün bazı sevdikleriyle sohbet ediyordu ki, manevi bir hâl kapladı kendisini.
Hac mevsimiydi o ara.

- Şu anda bütün hacıları görüyorum, buyurdu.

Hacılar ne yapıyorsa, bir bir anlatmaya başladı ordakilere.
Ancak içlerinde biri vardı ki, inanmadı söylediklerine.

"Hiç buradan Kâbe görülür mü?" diyordu içinden.

Büyük Velî, onu yanına çağırıp;
- İstersen gözünü yum. Bak, sen de göreceksin, buyurdu.

O kişi, kapadı gözlerini.
Beytullah'ın yanında buldu kendisini.
Hacılar Kâbe'yi tavaf ediyorlardı.
Hatta Emir Külal de vardı aralarında.

Uzun müddet seyretti onları.
Gözlerini açınca, Emir Külal hazretlerinin yanında olduğunu gördü yine.
Ellerine kapanıp, af diledi.
Ve bir daha ayrılmadı yanından.

LÂFLA MÜSLÜMANLIK OLMAZ

Bu zat, bir gün bazı gençlere;
- Evlatlarım, laf ile Müslümanlık olmaz. İslâmiyet, bilmek dinidir, mutlaka bilmemiz lazım, buyurdu.
Gençler;
- Neyi bileceğiz efendim? dediler.

- Önce "iman bilgileri"ni, sonra da "ibadet bilgileri"ni öğrenmemiz gerekir. Allahü teâlânın emir ve yasakları da iki türlüdür. Birisi, açıkca bildirilmiştir ki, bunları kabul etmeyenin imanı gider.

- Hangisi mesela efendim?
- Mesela "beş vakit namaz" açıkça emredilmiştir ki, her erkek ve kadının kılması "farz"dır. Namaz kılmamak da iki sebeple olabilir. Ya tembellikle kılmıyordur, ya da ehemmiyet vermiyordur. Tembellikle kılmıyorsa büyük günaha girer.

- Ya ehemmiyet vermiyorsa hocam?
- O zaman büsbütün felaket olur. Yeni ehemmiyet vermediği için kılmıyorsa, imanı gider.