Alaaddin-i Attar hazretlerinin "rahime-hullahü teâlâ" babası, çok zengin biriydi Buhara'da.
ÖldüÄŸünde, çok mal ve para bırakmıştı.

Ama Alaaddin, hiçbir ÅŸey almadı bunlardan. Gidip, Behaeddin-i Buhari hazretlerine talebe oldu.
Ne yorganı vardı odasında, ne de yatağı.
Bütün dikkatini, derslerine vermiÅŸti.

Hocası da onun kalbindeki cevheri görüp, bir akÅŸam eve geldiÄŸinde hanımına;
- Kız büluÄŸa erince haber ver, dedi.

Ve bu haberi alınca, Alaeddin'e gitti.
O esnada Alaaddin, küçük odacığında bir hasırın üstünde ders çalışıyordu.

Hocasını görünce fırladı ayaÄŸa:
- Buyurun hocam.

Mübarek zat içeri girip etrafa baktı.
Bir "kırık testi" vardı odanın köÅŸesinde.
Onu abdestte kullanıyordu.

Bir de "tuğlası" vardı ki, geceleri yastığıydı Onun.
Sonra döndü bu çok sevdiÄŸi talebesine:

- Alaaddin, sana bir teklifim var.
- EstaÄŸfirullah hocam, emredin.
- Eğer kabul edersen, seni kızımla evlendirmek istiyorum, ne dersin?

Alaaddin şaşırdı.
Zira hiç beklemiyordu böyle birÅŸey.

Ne diyeceÄŸini bilemedi.
- Efendim, bu, benim için çok büyük lütuf olur. Fakat maddi yönden imkânım yok. GördüÄŸünüz gibi bir hasırım, bir tuÄŸlam, bir de kırık testim var dünyalık olarak. BaÅŸkaca birÅŸeyim yoktur, diye arzetti.

Büyük Velî;
- Biliyorum evladım. Ama evlenmek için dünyalık ÅŸart deÄŸil ki. Rızkınıza gelince, Allahü teâlâ herkesin rızkına kefildir, buyurdu.

- Peki hocam, diye mırıldandı Alaaddin.
Ve düÄŸünleri yapılıp evlendiler.

Behaeddin-i Buhari hazretleri ve bütün talebeler, birlikte çalışarak onlar için "bir ev" yaptılar.
Her gün öÄŸleye kadar çalışır,
öÄŸle sıcağında gölgeye çekilirlerdi.

Ama Alaaddin hariç.
Zira o, "Cehennemin yanında, bu sıcak ne ki?" diye düÅŸünüp, sıcakta da devam ederdi çalışmaya.