Yesi ÅŸehrine yakın bir belde vardı ki, oradaki halk düÅŸmanlık besliyorlardı Ahmed Yesevi hazretlerine "rahmetullahi aleyh".

Onun ÅŸöhreti arttıkça onların da düÅŸmanlıkları artıyordu. Bu nasibsizler, bir gün toplanıp, Onu "hırsızlık" suçuyla karalamak için karar aldılar.

Bunun için, bir "sığır"ı kesip, gizlice bu zatın dergâhının avlusuna bıraktılar bir gece yarısı.

Ertesi gün de dergâh kapısına gelip;
- Sığırımız çalınmış, siz aldınız! diye yaygara kopardılar.

Sesleri duyan oraya koÅŸuyordu.
Kapıda gürültü çıkarıp içeri girmek istiyorlardı.

Başka insanlar da gelip toplandılar.
Güya sığırı avluda bularak, "hırsız" damgasını basacaklardı bu "Allah
Dostu"na.

Gürültüler çoÄŸalınca, büyük Veli;
- Haydi, girin köpekler! diyerek açtı kapıyı.

Çapulcular avluya girer girmez birer "köpek" ÅŸekline girdiler o anda.
Ve kendi kestikleri sığıra hücum edip, kısa zamanda yiyerek bitirdiler hayvanı.

Ancak üzülüyorlardı köpek olduklarına.
Kurtulmaları için çok yalvardılar.
Yine acıdı mübarek zat.

Dua etti onlara.
"Ä°nsan" ÅŸekline girdiler tekrar.

SANA NASÄ°B OLACAK

Bir gün, Timur Han ordusuyla Buhara'ya giderken Türkistan'da rüya gördü bir gece.
Ahmed Yesevi hazretleri kendisine;
- Ey yiÄŸit! Burada fazla kalma, ordunla hemen Buhara'ya git ki, o memleketin fethi sana nasib olacak, buyurdu.

Timur Han, bu iÅŸareti alır almaz, Buhara'ya yürüdü acele.
Ve o büyük Veli'nin himmet ve duasıyla fethetti Buhara'yı.

"Hazret-i Hızır" da yanındaydı.
Ahmed Yesevi hazretleri vefat edince, Ona bir türbe yaptırdı ki, halen bütün haÅŸmetiyle ayakta durmaktadır.