Behaeddin-i Buhari "kuddise sirruh" hazretleri, Evliyanın büyüklerindendir.

Kendisi anlatıyor:
Tasavvufa girdiÄŸim ilk günlerde bir "mübarek zat" ile yakınlığım olmuÅŸtu.

Kendisine;
- Bana nasihat edin, diye ricada bulundum.

Cevaben bana;
- Nefsin sana düÅŸmandır. Dikkat et, günahlar karşısında seni maÄŸlub etmesin. Bu yolda asıl maksat, "nefsi temizlemektir" ki, o yola gelirse, asıl iÅŸ hallolmuÅŸ demektir, buyurdu.

- Efendim, teveccüh buyurun da, bu iÅŸi halletmem kolay olsun, diye arzettim.

O mübarek zat;
- Öyleyse, tenha bir yere git. Ä°nsanlardan ümit kesip, yalnız Allah'a güven, buyurdu.

Ve ekledi:
- Orada gece gündüz ibadet yap. Allah'tan baÅŸkalarına raÄŸbet etme.

- Peki efendim, deyip ayrıldım.
Tenha bir daÄŸa gidip, gece gündüz ibadet yapmaya baÅŸladım orada.

Sonra tekrar yanına gittiğimde;
- Ey Behaeddin, ÅŸimdi de aç, fakir ve muhtaçları kolla. Nerede bir hasta, garip ve yaÅŸlı görürsen, yardımcı ol. Ve nerede bir yetim ve öksüz görürsen, hatırını sor, derdine derman ol!, buyurdu.

Ve ekledi:
- Kâfir de olsa kimseyi incitme. Zira onlar da Hak teâlânın kullarıdır.

- Peki efendim, deyip tuttum bu nasihatını da.
Sonra yine huzuruna vardım.

- Şimdi de hayvanlara dikkat et, buyurdu. Onlara karşı da şefkatli ol. Unutma ki, hayvanlar da Allah'ın mahlukudur.

- Peki deyip, huzurundan ayrıldım.
Tuttum bu nasihatını da.
Bütün bunlar, nefsimin ıslahı içindi.

Son olarak huzuruna gittiÄŸimde;
- Åžimdi de sokakların temizliÄŸine dikkat et. Yollarda, yolcuları rahatsız edecek bir ÅŸey görürsen, eÄŸilip onları al. Yolları temizle ki, yoldan gelip geçenler eziyet çekmesinler, buyurdu.

Bu nasihatini de tuttum.
Nefsimin ÅŸerrinden böylece kurtuldum.