Ubeydullah-ı Ahrar hazretleri, hocası Yakub-i Çerhi hazretlerine "rahmetullahi aleyhima" üç ay hizmet edip icazet almıştı Ondan.

Başkaları, senelerce hizmet ettikleri halde bu nimete kavuşamamışlardı.
Bir gün sebebini sordular.

Yakub-i Çerhi hazretleri;
- Çünkü o, yağını, fitilini hazırlamış olarak geldi. Biz sadece yakmak için "ateÅŸ" verdik. BaÅŸkaları da Onun gibi gelseydi, onlar da kavuÅŸurlardı, buyurdu.

BÄ°NÜÇYÜZ ÇÄ°FTLİĞİ VARDI

Velhasıl üç ay içinde kalbine nurlar doldu.
Yirmidokuz yaşında "veliyy-i kâmil" oldu.

Memleketine dönüp, ziraatle uÄŸraÅŸtı.
"Binüçyüz"den ziyade çiftliÄŸi vardı ve her birinde "üçer bin" amele çalışıyordu.

Anbarına giren ÅŸey, öyle çok bereketlenir ki, bir yılda, "sekizyüz bin batman" uÅŸur verirdi.
Bu kadar zengin iken, "mal sevgisi"nin zerresi bile yoktu kalbinde.

Herkese o kadar bol ihsanlarda bulunurdu ki, Onun yaptığı gibi kimse yapamazdı.
BaÅŸkaları rahat etsin diye kendisi yüklenirdi her türlü meÅŸakkati.

Tanıdık tanımadık,
Dost düÅŸman,
herkesin yardımına koşardı.
İyilik ve ihsanları dillere destan olmuştu.

Ä°MANIN ESASI

Bir gün, bazı sevdikleri bu zata gelip;
- Efendim, Muhammed "aleyhissalâtü vesselâm"ın, Allahü teâlânın Peygamberi olduÄŸuna inanmak ne demektir? diye sordular.

Cevabında;
- Onun bildirdiÄŸi emir ve yasakların hepsinin, Allahü teâlânın emir ve yasakları olduÄŸuna inanmak, hepsini kabul etmek ve beÄŸenmek demektir, buyurdu.

Sordular:
- Böyle inanan kimse, bunlardan bazılarına uymazsa imanı gider mi efendim?
- Hayır, gitmez.