Behaeddin-i Buhari hazretleri "rahime-hullahü teâlâ", bir gün bazı talebeleriyle bir yolculuÄŸa çıkmışlardı.

Yolda bir ırmağa rastladılar.
Dinlenmek için su kenarında oturdular.

Su, şarıltılı ve heybetli akıyordu.
GörünüÅŸe bakılırsa, derindi de.

Büyük Veli, Emir Hüseyin adlı talebesine;
- Hüseyin! Kalk ve atla ÅŸu suya! diye seslendi.

Emir Hüseyin hiç tereddüt etmeden;
- Peki efendim, dedi.
Ve kalkıp atladı o suya.

DiÄŸer talebeleri korkuya düÅŸtüler.
Zira Emir Hüseyin kaybolmuÅŸtu azgın suyun içinde.

Bir müddet zaman geçti.
Behaeddin-i Buhari hazretleri;
- Ey Hüseyin! Sudan çık da gel! diye seslendi.

Emir Hüseyin anında çıktı sudan.
Ve gelip oturdu hocasının huzurunda.
Üzeri kupkuruydu.
Sanki hiç girmemiÅŸti suya.

Behaeddini-i Buhari hazretleri sordu:
- Suya atladığında ne gördün evladım?

Åžöyle anlattı:
Efendim, suya girince, kendimi bir odada buldum.
Gayet güzel döÅŸenmiÅŸ, inci ve yakutlarla süslenmiÅŸti içi.
Ama etrafıma bakıp, hiç "kapı" olmadığını gördüm hayretle.

Kendi kendime; "Buradan nasıl çıkabilirim?" diye düÅŸünürken sizi farkettim yanımda.

Bana bir kapı gösterip;
- İşte kapı burada, buyurdunuz.

Halbuki az önce kapı yoktu orada.
Açtığınız kapıdan, dışarı çıktım.
Ve sizin huzurunuzda buldum kendimi.

AHÄ°RETTE FAYDASI VARSA

Bir gün de bu zata;
- Efendim, başarı nedir? diye sordular.

Cevaben;
- Başarı, ahirette faydası olacak şeylerdir, buyurdu.

Ve izah etti:
- Kendisini Cehennemde yanmaktan kurtaramayan bir kimse, bütün dünyaya malik olsa bile, ne kıymeti vardır ki? ölünce, "Cehennem"de yanacaktır.