Muhammed Baki Billah hazretleri, Ä°mam-ı Rabbani hazretlerini yetiÅŸtiren büyük bir Veli'dir.
Kırk yaşında vefat etti.
Din ilmini tahsile çocuk yaÅŸta baÅŸladı ve zahiri ilimleri öÄŸrendi tamamiyle.

Tasavvufa girmeyi de çok istiyor, bu yoldaki gayreti herkesi ÅŸaşırtıyordu.
Feyz alacak bir Veli zatı gece gündüz arıyor, ama bulamıyordu bir türlü.
Bu hususta öyle gayretliydi ki, daha fazlasına takatı olmazdı hiç kimsenin.

Hele ki o şehrin toprağı killi idi.
Bu sebeple yolları çamurlu olur, bu çamurlu yollarda yürümek hayli meÅŸakkatli olup çok yorardı insanı.
Ama aldırmazdı o.
Büyük bir maksadı vardı çünkü.

Bir gönül erbabını arıyordu.
Böyle bir üstad bulmak için çırpınıp duruyor, ama yaÅŸlı annesi dayanamıyordu Onun bu haline.
OÄŸlunun muradına kavuÅŸması için çok dua ediyordu.
Ve bir gece yarısı çıktı sahraya.
Seher vaktine kadar ibadet etti.

Sonunda açtı ellerini;
- Yâ Rabbî, evladımın muradı neyse, sevdiÄŸin kullarının hürmetine ihsan et. Ya kavuÅŸtur oÄŸlumu muradına, ya da al canımı ki, takatim yoktur artık, diye yalvardı.

Göz yaÅŸları aktı yanaklarına.
Anne duası kabul oldu.
Aradığı mürÅŸide kavuÅŸtu.

DUAM KABUL OLMUYOR

Bir gün bir genç gelip;
- Efendim dualarım kabul olmuyor. Ne yapayım? diye sordu bu zata.

Mübarek zat sordu gence:
- Namaz kılıyor musun yavrum?
- Beş vakti tam kılamıyorum.

- Olur mu evladım. Dualarının kabul olmasını istiyorsan, beÅŸ vakit namazını tam kılacaksın. Hem de özenerek. Unutma. Namaz kılmayanın duası kabul olmaz, buyurdu.