Hace Mevdud-i Çeşti hazretleri vefat etmeden az önce;
- Kardeşlerim, insan ne kadar ahmaktır ki, kendi Yaradan'ına durmadan isyan ediyor. Buna rağmen, kendi günahlarını görmez de, başkalarının ayıplarını araştırır, buyurdu.

Ve ilave etti:
- Her gün, türlü türlü günahları işler de, yine hiç üzülmeyip keyf eder gayet rahat. Halbuki bu gün yarın mutlaka ölecek ve bunların hesabını bir bir verecektir Sahibine.

YÜZÜN NİÇİN NURLU?

Bir sohbetinde;
- Kardeşlerim, her şeyin bir alameti vardır. Allah'ın rahmetinden uzak olan kimsenin alameti de Allah korkusu ile ağlamamaktır, buyurdu.

Sonra şunu anlattı:

Bir gece rüyamda bir huri gördüm.
Yüzü çok parlak ve nurlu idi.

- Senin yüzün neden böyle çok parlak? diye sordum.
- Sen bir gece, Allah korkusu ile ağlamış ve gözlerinden sel gibi yaşlar akmıştı. Ben o yaşları alıp yüzüme sürdüm, dedi.

- Sebep bu mu yani?
- Evet. Biz hurilerin yüzü böyle göz yaşlarıyla parlıyor. Akan yaş nisbetinde artıyor güzelliğimiz.

HERKESLE İYİ GEÇİNİN!

Bir gün de sevdiklerine;
- Kardeşlerim, herkesle iyi geçinin, ama kendinizle asla. Kimseye kızmayın, kendinize kızın. Herkesi sevin, kendinizi sevmeyin, buyurdu.

- Neden efendim? dediler.
- Kim kendisiyle iyi geçinir, kendine kızmaz ve kendini severse, o kişi zarardadır, buyurdu. Çünkü kendinden maksat, onun nefsidir. Nefis, düşmanıdır insanın. Ona günah işletip Cehenneme sokmak ister.