Abdülhakim Arvasi, büyük âlim ve veli.
Ab-ı hayat gibiydi, nasihat ve sözleri.

Buyurdu: (Bir kimsede, var ise kâmil iman,
O kişi, hiç Rabbine edemez günah, isyan.

İmanın hakikati, bir sevgidir, bir haldir.
Böyle iman edene, isyan etmek muhaldir.

Çünkü o, ahireti düşünür gündüz gece.
Haram ve günahları işleyemez böylece.

Siz de haram önünde, kapayın gözünüzü.
Yoksa, kabul etmezler mahşerde özrünüzü.

Harama, bile bile bakan bir Müslümanın,
Gözüne, kızgın kurşun dökülür sonra yarın.

Yalan ve gıybet dahi, haram ve çirkindir pek.
Bu iki günahtan da, şiddetle kaçmak gerek.

Rabbimiz, iki kapak yarattı ki gözlerde,
Acele kapayalım, haram olan yerlerde.

İki dudak ile de, yaptı ki ağza kapak,
Haram işlemeyelim, yerinde kapatarak.)

Biri, ona sordu ki: (Efendim, ne sebepten,
İnsan lezzet alamaz yaptığı ibadetten?)

Buyurdu ki: (Sebebi, aşikârdır bu halin.
Bu, hasta olduğunu gösteriyor o kalbin.

Kalbin hastalığına, şu ki zira işaret,
Yaptığı ibadetten, alamaz tad ve lezzet.

Hem de, Hak teâlâdan hayâ etmez o insan.
Utanmadan Rabbine eder günah ve isyan.

Kalbi hasta olanda, bulunmaz hem de hikmet.
Baktığı hiç bir şeyden, alamaz ders ve ibret.

Kâr etmez ona öğüt, dinlemez hiç kimseyi.
Hep kendi bildiğine göre yapar her şeyi.

Kurtulmak istiyorsa o kimse bu halinden,
Lokmaya dikkat edip, yesin hep helalinden.

Bir İslam âliminin, katılsın sohbetine.
Onun bakışı bile, şifadır kalb derdine.

Nimet bilsin dine ve insanlara hizmeti.
Alır böyle yaparsa, ibadetten lezzeti.)

Biri de, kendisinden nasihat isteyince,
Buyurdu: (Evliyayı, sev gücün yettiğince.

Allahü teâlânın dostudur zira onlar.
Rabbine, bu suretle vasıl olur insanlar.

Bir kimse, evliyayı, candan severse şayet,
Allah'ı sevmeye de, yol açar bu muhabbet.

Bir Allah adamını, kim ki çok sever ise,
İbadet yapmış gibi sevap alır o kimse.

Hatta bütün nafile ibadetler içinden,
Yoktur daha üstünü, evliya sevgisinden.

Ya onu kalbine koy, ya gir onun kalbine.
Ancak böyle erilir, Allah'ın sevgisine.

Lakin kolay değildir onları kalbe koymak.
Öyleyse, sen onların kalbine girmeye bak.)