Darendeli Muhammed Hilmi Efendi "rahmetullahi aleyh", Anadolu Velilerinden olup, mübarek kabri Maraş’tadır.

Bir gün bu zata;
- Bir mümin için en mühim iş nedir? diye sordular.

Cevabında;
- İmanını kurtarmaktır, buyurdu. Ahirete imanla gidenler, mahşer gününde “Pehlivan” diye gösterilecektir. Kolay değil.

Sordular:
- İman nasıl gider efendim?

- Dinin emirlerine ehemmiyet vermemekle gider. Günah işlemekle iman gitmez. Ancak günahı hafife alarak, ehemmiyet vermeyerek işlenirse, o zaman iman gidebilir.

- Bunun ölçüsü nedir efendim?
- Günah için üzülmek veya üzülmemektir. Yani bir günahı işledikten sonra kalben üzülüyor, pişmanlık duyuyorsa, imanı gitmez bu kimsenin.

- Ya üzülmüyorsa hocam?
- O zaman harama ehemmiyet vermiyor demektir ki, böyle kimsenin imanının gitmesinden korkulur.

Ve misal verdi:
- Mesela, içki içen birini düşünün. Eğer üzülür, içtiğine pişmanlık duyarsa, imanını kaybetmez. Yalnız günahkâr olmuştur.

Ve ekledi:
- Ama içtiği için hiç üzülmez, bu işin haram olduğuna aldırmaz, pervasızca içmeye devam ederse, Allahü teâlânın haram kılmasına ehemmiyet vermemiş, aldırmamış olur ki, bu hâl, mâzallah küfre düşürür o insanı.

Hastalıklar görülür

Bir gün de cemaatine;
- Sabah namazını kıldıktan sonra yatmak zararlıdır, buyurdu.

Dinleyenler;
- Ne zararı var efendim? diye sordular.

Buyurdu ki:
- Böyle yapanlarda mide, barsak ve kemik hastalıkları görülür. Hem sonra “maddi rızıklar” bu saatte taksim ediliyor.