Beka bin Batu hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Irak’ta yetiÅŸen Evliyadandır.

Seyyid Abdülkadir-i Geylani hazretleri “rahmetullahi aleyh” bu zatı çok sever ve methederdi kendisini.

Bu zat, bir gün sahilde dinleniyordu.
O esnada uzaktan bir geminin geçtiÄŸini gördü.

Ancak gemidekilerden bazısı içki içip ve nara atarak rahatsız ediyorlardı diÄŸer yolcuları.

Beka bin Batu hazretleri bunu firasetle anlayıp çok üzüldü.

Denizin kıyısından;
- Ey kaptan! Sustur şu insanları! diye seslendi.

Cenâb-ı Hak iÅŸittirdi bu sesi kaptana.

Ey deniz, onları yut!

Ama o edebsizler susmayınca, Allah dostu gadaba geldi birden.

Bu defa;
- Ey deniz! Åžu asi insanları içine al! diye seslendi.

O anda yükselmeye baÅŸladı deniz suları.
Ve başladı koca gemi sallanmaya.

Ä°nsanları bir ölüm korkusu sardı o anda.
Derken gemi batmaya yüz tutmuÅŸtu ki, feryad-ü figana baÅŸladı bütün yolcular.

Tabii o edebsizler de.
Herkes can derdine düÅŸmüÅŸtü ki, büyük Veli merhamete geldi yine.
Acıdı onlara.

Yâ Rabbi, onları kurtar!

Ve denizden yürüyerek gitti geminin yanına.
İnsanlar hayret nazarlarıyla seyrediyordu Onu.

Hatalarını bilip, hepsi tövbe ettiler.
O, su üstünde namaz kıldı.

Ve ellerini kaldırıp;
- Yâ Rabbi, bu kullar piÅŸman olup tövbe ettiler. Sen onları boÄŸulmaktan kurtar! diye yalvardı.

Dua bitmemiÅŸti ki, dalgalar durdu.
Deniz sakinleÅŸti.
KurtulmuÅŸlardı ölümden.

Sonra mı?
Az önce içki içip nara atan o insanlar, talebesi oldular bu büyük Veli’nin.