Ebu Said-i Ebül Hayr hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir vaazında;
- Biz, helal lokma kalmasa da, yine haram yemeyiz, buyurmuÅŸtu.

Bunu iÅŸiten biri, bu sözüne inanmadı.
Kendi kendine;
“Ben ona haram yedirmesini bilirim” deyip, imtihana yeltendi bu Allah adamını.

Åžöyle ki;
Biri helal, öteki haramdan iki oÄŸlak kesip kızarttı.
Sonra bunları iki ayrı tabaÄŸa koyup, bir tepsi içinde gönderdi bu zata.

Ancak tepsiyi götüren kiÅŸinin yolda ayağı kaydı.
Ve haram olan yere düÅŸtü.

O sırada bir köpek geçiyordu.
DüÅŸen o haram eti kapıp yedi oracıkta.

Haram, köpeklere lâyıktır

Hizmetçi, öbür tabağı alıp geldi Ebu Said hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” hanesine.

Ona, yoldaki hadiseden bahsetmeden;
- Bunu size filan zat gönderdi, deyip arzetti tabağı.

Ebu Said hazretleri “rahmetullahi aleyh”;
- Haram et, köpeklere lâyıktır. Helal ise hep helal yiyene olur nasib, buyurup aldı tabağı.

O kiÅŸi, hizmetçiden aldı bu haberi.
BüyüklüÄŸünü anlayıp, talebesi olmakla ÅŸereflendi.

İmanın kıymeti

Bir gün de bazı sevdikleri;
- Efendim, ahir zamanda gelecek ümmeti Cehennemden kurtaracak bir tek ÅŸey varmış, o nedir? diye sordular.

Cevabında;
- Doğru imandır, buyurdu.

- Sadece iman mı efendim?
- Evet, yalnızca doğru iman.

- Yani ahir zamanda imanını kurtaran, Cehennemden kurtulacak, öyle mi efendim?
- Evet. Ehl-i sünnet üzere iman bu kadar kıymetli iÅŸte. Bizden önceki insanlar, günaha girmemek için çaba sarfederlerdi. Ahir zamanda gelen Müslümanlar ise imanını kaptırmamak için uÄŸraÅŸmalıdır.