Ebül Hasan-ı Harkani hazretleri “rahmetullahi aleyh”, büyük Velilerdendir.
Harkan’da dünyaya geldi.

Uzun boylu, heybetli, gözleri iri, yüzü nurluydu.
Henüz doÄŸmamıştı ki, üstadı Bayezid-i Bistami hazretleri “rahmetullahi aleyh” Onun geleceÄŸini haber verdi.

Åžöyle ki, her sene ÅŸehidleri ziyaret için Kum tepe mevkiine giderdi.
Oraya giderken Harkan kasabasından geçilirdi.

Ä°ÅŸte bu büyük zat, Harkan kasabasına gelince, bu yerin havasını, derin derin koklar, bu hâl, talebelerin garibine giderdi.

Bir seferinde;
- Efendim, sebep ne ki, bu yerin havasını koklarsınız? Biz hiçbir koku alamıyoruz efendim, dediler.

Cevaben;
- Bana, bu yerden öyle birinin kokusu geliyor ki, devrinin kutbu olur, buyurdu.

Zevcesi bilmiyordu

Ne garip cilvedir ki, zevcesi, bilmiyordu Onun üstünlüÄŸünü.
Hatta hakaret eder, üzerdi bu büyük Veli’yi.

Ä°bni Sina, Ebül Hasen ismini iÅŸitip, Harkan'a, ziyarete geldi ve çaldı kapısını.

Zevcesi açtı kapıyı.
- Kimi aradınız?
- Ebül Hasan hazretlerini görmek istemiÅŸtim.

- Ormana gitti. Hem ziyaret edecek başka adam bulamadın mı sen?

Ä°bni Sina oradan ayrılıp, ormana doÄŸru gidiyordu ki, ilerden geldiÄŸini gördü bu büyük Veli’nin.

Odunları bir aslana yüklemiÅŸ, geliyordu.
- Bu ne hâl? diye sordu.

Cevaben;
- Evimde, biraz önce gördüÄŸün, bela yükünü çekiyorum. Bu hayvan da, benim yükümü taşıyor, buyurdu.