Ebül Hasen-el Kusi hazretlerinin “rahmetullahi aleyh” bir dergahı vardı.
Her gece, kontrole çıkardı talebeyi.
Ramazan-ı ÅŸerifin son gecesiydi ki, dergahında dolaşırken talebeden birinin aÄŸladığını gördü.

Yanına yaklaşıp sordu:
- Niçin aÄŸlıyorsun oÄŸlum?
- Bir rüya gördüm efendim. Bana, bu gecenin Kadir gecesi olduÄŸunu söylediler. Herkes secdede idi. Ben de secde yapmak istedimse de yapamadım. Onun için aÄŸlıyorum.

Ona sevgiyle bakıp;
- Bu rüya ÅŸeytanidir, buyurdu. Sana onu söyleyen ÅŸeytan idi. Bu yolla seni aldatacaktı. Ä°yi ki secde etmemiÅŸsin.

- Neden hocam?
- EÄŸer secde etseydin, içine girecekti.

O esnada yakaladı o şeytanı.
Ve eliyle sıktı boynunu.

Åžeytan, feryat ediyor;
- Bırak beni! diye yalvarıyordu.

Talebe bunu görünce daha çok sevdi hocasını.

Ä°slam’a uyulursa...

Bu zat, bir sohbetinde;
- Ä°slamiyet’e uyulursa, günahın lezzeti gittikçe azalır. Günahtan kaçmaya devam edilirse, giderek tatsız ve zevksiz gelir.

- Yine devam edilirse efendim? dediler.
- O zaman büsbütün iÄŸrenç gelir, buyurdu. Nefret eder, tiksinir günahtan. Haram iÅŸlemek arzusu hiç kalmayınca, kalbine Allah sevgisi dolar.

Ve ekledi:
- Böyle temizlenen kalbde, bilmediÄŸimiz his uzuvları hasıl olur.

- Ne gibi mesela efendim
- Mesela kalb gözü ve kalb kulağı açılır o kimsenin. Bu göz ve bu kulakla, dünyanın her tarafını, hatta kabir hayatını görür ve her yerdeki sesleri iÅŸitir.