Fudayl bin Ä°yad hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Evliyanın büyüklerindendir.

GençliÄŸinde eÅŸkıyalık yapıyordu.
Sonra tövbe etti.
Ve yükselip, mübarek bir Veli oldu.

Abbasi halifesi olan Harun Reşide nasihatları meşhurdur.
Tövbe edicilerin başında, bu zat vardır.
Cömertlikte eÅŸine az rastlanır.

Eşkıyalık yaptığı zamanlarda bile ibadetini aksatmazdı.
İnsanların malını elinden alsa da, yine merhameti bırakmazdı elinden.

Mesela bir kafilede kadın varsa, onlara dokunmazdı.
Parası az olan, yahut borçlu olanların da bir ÅŸeyini almazdı.

Beni seviyor musun?

Bir gün kendi çocuÄŸunu kucağına almış, seviyordu.

Çocuk sordu babasına:
- Beni seviyor musun babacığım?
- Elbette oÄŸlum, ÅŸüphen mi var?

Sordu yine:
- Peki Allah'ı seviyor musun?
- Tabii seviyorum. Allah sevilmez mi?

- Babacığım, senin kaç tane kalbin var?
- Bir tane.

- Peki babacığım, bir kalbe iki sevgiyi nasıl sığdırıyorsun?

Bu, bana bir ikaz

OÄŸlunun bu sözünden çok etkilendi.
Hidayet nurları dolmaya başladı kalbine.

Kendi kendine;
“Bu, bana bir ikaz-ı ilahi. Bunu ona, Allah söyletti. Yoksa bu çocuk, bu sözleri edemezdi. Rabbim, bu çocukla beni ikaz ediyor” diye düÅŸündü.

Bıraktı oğlunu kucağından.

Ellerini açıp;
- Yâ ilahi, sana söz veriyorum. Artık haramilik yapmayacağım. Beni affet! diye yalvardı.

Ve döndü oÄŸluna.
- Ey evladım! Sen ne güzel vaizsin, dedi. Beni irÅŸad ettin. Senin nasihatinle kalbim deÄŸiÅŸti, hidayete kavuÅŸtum.