Ebu Ä°shak Ä°brahim hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Allah adamlarındandır.
Kalbi, Allah aşkıyla yanıyordu.
Tatlı dilli, güler yüzlü, hem çok cömertti.
Ona mahsus bir özellik vardı ki, vaaza baÅŸladığı zaman, onbinlerce Müslüman dinler, istifade ederdi.
Çok uzaklarda olanlar bile Onun sesini iÅŸitir, rahatlıkla dinlerlerdi vaazını.
Bir gün yine vaaz ediyordu.
O anda, Kahire'nin çok uzak bir köyünde, bir kadıncağız da evinin önünde oturmuÅŸ, hem hamur yoÄŸuruyor, hem de vaaz dinliyordu.
Derken kendinden geçti.
O esnada bir köpek gelip, hamuru yemeÄŸe baÅŸladı.
Büyük Veli, vaaz kürsüsünden gördü bunu.
Köpek hamuru yiyor
Sohbetin arasında;
- Falan köyde bir hanım vaazı dinlerken kendinden geçti. Ama köpek gelmiÅŸ hamuru yiyor, haberi yok, buyurdu.
Cemaat, bir ÅŸey anlamadı bu sözlerden.
Ama mutlaka bir hikmeti vardır diyorlardı içlerinden.
Kadıncağız bu sesi duyup uyandı.
Ve gördü bir köpeÄŸin hamuru yediÄŸini.
Onu kovup kurtardı hamuru.
Ä°lmihal okuyun!
Bu zat, bir gün;
- Bir araya geldiÄŸinizde, boÅŸ ÅŸeylerle vakit geçirmeyin, buyurdu bazı gençlere.
- Ne yapalım efendim? dediler.
- Açın, kitap okuyun.
- Hangi kitabı okuyalım?
- Ehl-i sünnet âlimlerinin yazdığı bir Ä°lmihal kitabını mesela. Böyle yaparsanız rahmet iner oraya, bereket yaÄŸar.
Ve ekledi:
- Kalbleriniz de nurlanır. Asıl maksat da bu değil midir zaten?
|
