Zeynel Abidin Ali hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir gün ÅŸunu anlattı yakınlarına:
MahÅŸer günü, bir melek çıkıp;
- Fazilet sahipleri ayağa kalksın! diye nida eder.
Bir grup insan kalkar.
Onlara;
- Sizler, Cennete gidiniz! diye seslenir.
Onlar Cennete giderlerken karşılarına bazı melekler çıkıp sorar:
- Siz kimlersiniz?
- Biz, fazilet ehliyiz, derler.
- Sizin faziletiniz ne idi ki?
- Biz, insanların hakaret ve zulmüne sabreder, kötülük yapanları da affederdik.
Melekler;
- Ne güzel, bu haliniz sizi Cennete götürüyor, derler.
Sabır ehli nerdedir?
Sonra, ehl-i mahÅŸere;
- Sabır ehli nerdedir, diye nida edilir.
Bir grup insan kalkar.
- Siz de Cennete gidin! derler.
Onları da bazı melekler karşılayıp sorarlar:
- Siz kimlersiniz?
- Biz sabır ehliyiz.
- Siz dünyada nelere sabrederdiniz?
- İbadet güçlüÄŸe katlanır, nefse uymamakta kararlı davranırdık.
- Ne güzel, haydi Cennete gidin! derler.
Allahü teâlânın komÅŸuları
Daha sonra ehl-i mahÅŸere;
- Allahü teâlânın komÅŸuları nerdedir? diye nida gelir.
Az bir cemaat kalkar.
Onlara da;
- Siz de, Cennete gidin, denir.
Yolda bazı melekler karşılayıp;
- Sizin dünyada iÅŸiniz ne idi? diye sorarlar.
- Biz, birbirimizi, Allah için sever, Allah için ziyarete giderdik, bizim dostluÄŸumuza menfaat karışmazdı, derler.
Melekler;
- Ne güzel, mükafat olarak Cennete gidin! derler.
|