Zeynel Abidin Ali hazretleri “rahmetullahi aleyh”, bir gün ÅŸunu anlattı yakınlarına:

MahÅŸer günü, bir melek çıkıp;
- Fazilet sahipleri ayağa kalksın! diye nida eder.

Bir grup insan kalkar.

Onlara;
- Sizler, Cennete gidiniz! diye seslenir.

Onlar Cennete giderlerken karşılarına bazı melekler çıkıp sorar:
- Siz kimlersiniz?
- Biz, fazilet ehliyiz, derler.

- Sizin faziletiniz ne idi ki?
- Biz, insanların hakaret ve zulmüne sabreder, kötülük yapanları da affederdik.

Melekler;
- Ne güzel, bu haliniz sizi Cennete götürüyor, derler.

Sabır ehli nerdedir?

Sonra, ehl-i mahÅŸere;
- Sabır ehli nerdedir, diye nida edilir.

Bir grup insan kalkar.
- Siz de Cennete gidin! derler.

Onları da bazı melekler karşılayıp sorarlar:
- Siz kimlersiniz?
- Biz sabır ehliyiz.

- Siz dünyada nelere sabrederdiniz?
- Ä°badet güçlüÄŸe katlanır, nefse uymamakta kararlı davranırdık.

- Ne güzel, haydi Cennete gidin! derler.

Allahü teâlânın komÅŸuları

Daha sonra ehl-i mahÅŸere;
- Allahü teâlânın komÅŸuları nerdedir? diye nida gelir.

Az bir cemaat kalkar.

Onlara da;
- Siz de, Cennete gidin, denir.

Yolda bazı melekler karşılayıp;
- Sizin dünyada iÅŸiniz ne idi? diye sorarlar.

- Biz, birbirimizi, Allah için sever, Allah için ziyarete giderdik, bizim dostluÄŸumuza menfaat karışmazdı, derler.

Melekler;
- Ne güzel, mükafat olarak Cennete gidin! derler.