Fudayl bin Ä°yad hazretleri “rahmetullahi aleyh”, gençlik senelerinde soygunculuk yapardı.
Bir gün, adamları bir kervanı soydular.
Sonra da yemek için bir yere oturdular.
O sırada kervandan biri geldi yanlarına.
- Sizin resiniz kim?
- Reis burada yok, dediler.
- O nerdedir?
Bir aÄŸacı gösterdiler.
- Bak, şu ağacın altında namaz kılan biri var ya, işte reisimiz odur.
O, her gün oruçludur
Adam şaşırdı:
- Ä°yi de o niçin sizinle yemiyor?
- O her gün oruçludur. Gündüzleri yemek yemez.
Adam, hayretler içinde ayrılıp onun yanına gitti.
- Kusura bakmazsanız bir şey soracağım.
- Estagfirullah, sor.
- Bir yanda namaz oruç, bir yanda haramilik. Bu nasıl oluyor?
Derin bir nefes aldı:
- DoÄŸru. Gerçekten tuhaf. Ama ümitliyim. Ä°nÅŸallah bir gün kurtulurum bu iÅŸlerden.
Mütevazı olun!
Bu zat bir sohbetinde;
- Mütevazı olun, buyurdu. Allahü teâlâ, tevazu göstereni yüceltir, kibredeni alçaltır.
- Kibirli insanları biz de sevemiyoruz efendim, dediler.
- Onları Allahü teâlâ da sevmez, buyurdu. Onlar, kendilerini üstün gördükçe, daha da sevimsizleÅŸir ve alçalırlar halkın gözünde.
Ve ekledi:
- Bu gibiler, mahÅŸer gününde de karıncalar gibi halkın ayakları altında ezilip horlanacaklardır.
Ve özetledi:
- Cenâb-ı Hak her günahı affeder, ama kibirliyi asla. Kalbinde zerre kadar kibir olan bir mümin, bunun cezasını çektikten sonra Cennete girecektir.
|
