Zeynel Abidin Ali hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Resulullah efendimiz aleyhisselamın torunudur.

OÄŸlu Muhammed Bakır’a;
- Dört kısım insanla arkadaÅŸlık yapma! buyurdu.

OÄŸlu sordu:
- Onlar kimlerdir babacığım?
- Günahkâr, cimri, yalancı ve sıla-i rahmi terk edenlerdir ki, bunlar Kur’an-ı kerimde lanetlenmiÅŸtir, buyurdu.

Ey insanlar, uyanın!

Bir gün de, ÅŸunu anlattı sevdiklerine:

Evliyadan birini vefatından sonra sevdikleri rüyada görüp;
- Dünyaya geri dönmek ister misiniz? diye sormuÅŸlar.

O zat cevabında;
- Dünyanın tamamını bana verseler, yine istemem. Ama tek ÅŸey için geri dönerim, buyurmuÅŸ.

- Ne için? demiÅŸler.
- Geri döndüÄŸümde, ayağıma demirden bir ayakkabı giyer, elime bastonumu alır, bütün dünyayı kapı kapı dolaşırım, buyurmuÅŸ.

SormuÅŸlar:
- Ne söylersiniz efendim?

BuyurmuÅŸ ki:
- Kapıya çıkanlara; “Ey insanlar uyanın!” der ve onlara ölüm acısının ÅŸiddetini, kabrin sıkmasını, mahÅŸerin dehÅŸetini, Mizanın korkusunu, Sırattan geçmenin zorluÄŸunu anlatırım.

Tevekkül nedir?

Bir gün de;
- Tevekkül nedir efendim? diye sordular bu zata.

Cevabında;
- Tevekkül, her türlü sebebe yapışarak gayret göstermek, ama neticeyi Allahü teâlâdan beklemek ve olacak ÅŸeyin, mutlaka kendisi için hayırlı olacağına inanmaktır, buyurdu.

Ve ekledi:
- Kul, Rabbine güvenirse, Allahü teâlâ mutlaka ona sahip çıkar ve onu her tehlikeden korur.

- Ya insanlara güvenirse efendim?
- Ä°nsanlara güveneni, insanların eline bırakır.