İbrahim bin Edhem hazretleri “rahmetullahi aleyh”, Evliyanın büyüklerindendir.
Allah için taht ve tacını terk etmiÅŸti.
Gece, sabaha kadar ibadet ediyor, bunu, uykudan daha çok seviyordu.
Bir gün biri Ona;
- Niçin uyumuyorsun? diye sordu.
Cevabında;
- Cehennemin ateÅŸi beni uyutmuyor, buyurdu.
Bir defa, hiç azık almadan Hac yoluna çıktı.
Üç gün, hiçbir ÅŸey yemeden devamlı yürüdü.
Cebindekini at ki…
Takatı kalmamıştı ki, yanına şeytan gelip;
- Tahtı tacı terk ettin. Åžimdi aç susuz hacca gidiyorsun. EÄŸer hükümdarlığı bırakmasaydın, bu mihneti çekmeyecektin, diyerek vesvese verdi.
Ama aldanmadı ona.
- Bunu söyleyen ÅŸeytandır, dedi. Cenâb-ı Hak onun ÅŸerrinden korur beni.
O anda gaibden;
- Onu iyi tanıdın, denildi. Cebindekini at ki, düÅŸmanın rezil olsun.
Cebinde dört gümüÅŸ parası vardı.
Fırlattı kenara.
Åžeytan, kaçıp gitti yanından.
Beni kimse sevmiyor
Bir gün, biri gelip;
- Efendim, beni kimse sevmiyor, diye dert yandı bu zata.
Mübarek zat sordu:
- Peki sen o kimseleri seviyor musun kardeÅŸim?
- Hayır hocam, sevmiyorum.
- Öyleyse onlar da seni sevmezler. Bu gayet normaldir.
- Normal midir efendim?
- Evet. Çünkü seversen sevilirsin kardeÅŸim.
Ve izah etti:
- Kocası sevmezse, hanım nasıl sevsin? Hocası sevmezse, talebe nasıl sevsin? Babası sevmezse, oğlu sever mi?
|