Ebu Bekr-i Ebheri, evliya-yı kiramdan.
Åžiddetle kaçınırdı, her günah ve haramdan.

Öyle tesirliydi ki, her sözü ve sohbeti,
Dinleyen, terk ederdi günah ve masiyeti.

Her hali, ÅŸahit idi evliya olduÄŸuna.
Cemalini görenler, aşık olurdu ona.

Ebu Bekr-i Ebheri, çıktı bir gün evinden.
Geçiyordu bir bezzaz dükkanının önünden.

O dükkan sahibinin vardı ki bir evladı,
Bu zatı görür görmez, kalbi ona baÄŸlandı.

Yok idi babası da o aralık dükkanda.
Lakin çocuk, herÅŸeyi unutmuÅŸtu o anda.

Dükkanı terk ederek, peÅŸinden gitti o an.
Zira hiç görmemiÅŸti, böyle nurlu bir insan.

Biraz sonra babası, avdet etti dükkana.
OÄŸlunu görmeyince, sordu komÅŸularına.

Dediler: (Gördü oÄŸlun, bir mübarek kiÅŸiyi.
Çıkıp gitti peÅŸinden, unutarak her ÅŸeyi.)

O, böyle bir malumat alınca komÅŸulardan,
Hakikatı bilmeyip, gadaba geldi o an.

Arkalarından gidip, tuttu hemen oğlunu.
Ä°te kaka, dükkana getirdi tekrar onu.

O mübarek veli zat, görünce onu böyle,
O çocuÄŸun haline kederlendi haliyle.

Ertesi gün, adama bir hediye alarak,
DoÄŸruca dükkanına vardı mahzun olarak.

Dedi ki: (Dün geceyi, geçirdim çok bi-huzur.
Zira benim yüzümden, bu çocuk oldu maÄŸdur.

Bu iÅŸte, evladının yoktu hiç kabahati.
Geldim ki, söyleyeyim size bu hakikati.

Ayrıca, sizi dahi üzmüÅŸ oldum böylece.
Bunun ızdırabıyla, uyumadım dün gece.

Åžu naçiz hediyemi, kabul et de evladım,
Helal eyle hakkını, budur senden muradım.)

O çocuÄŸun babası, duyunca bu sözleri,
Duygulandı, üzüldü, yaÅŸla doldu gözleri.

Dedi: (Aman efendim, bu, olacak ÅŸey deÄŸil.
Veli olduÄŸunuza, bu, en açık bir delil.

Çünkü hata iÅŸleyen, dün ben iken muhakkak,
Siz özür dilersiniz, bu, ne üstün bir ahlak.

Üstelik, hediyeyle gelmiÅŸsiniz buraya.
Bu haliniz, kalbimi gafletten etti ihya

Dünkü hareketimden, oldum çok müteessir.
Ve bu davranışınız, bana çok etti tesir.)

Buyurdu: (Yapmasa da, bir kul suç ve kabahat,
Yine o, kendisini, suçlu görmeli fakat.

Ä°nsan, bunu kendine ederse âdet, ÅŸiar,
Dünya ve ahirette, muhakkak kârlı çıkar.)

Bu sözler de, fethetti o kimsenin gönlünü.
Hep onunla geçirdi, geri kalan ömrünü.

Bi-huzur = huzursuz